Χαμένα.
Τόσο μυαλό, τόσο συναίσθημα, τόση φαντασία, τόσο ταλέντο, τόσος ερωτισμός, τόσες δυνατότητες. Χαμένα. Σε μια ζωή κοινή, αδιάφορη. Σε επιλογές που δεν εξυπηρετούν κανένα, παρά μόνο τις αδυναμίες μας.
Η τραγική απόσταση της θεωρίας από την πράξη και του "είμαι" από το "ζώ".
Πώς αντέχω;
Πώς αντέχεις;
(Ανατέμνεις τον εαυτό σου με αυστηρότητα χειρούργου. Βάζεις τα λάθη σου κάτω από το μικροσκόπιο και τα ξετινάζεις ενα ένα. Και αμέσως μετά τα συνεχίζεις. Όχι. Το δύσκολο δεν είναι το Γνώθι Σαυτόν. Είναι το "Ζην Σαυτόν".)