Ζώδια. Και η μαλακία των προβλέψεων.

Χτες είχαμε έκλειψη. Ξέρω από ζώδια. 'Εχω μελετήσει. Για χρόνια αγόραζα κάθε εβδομάδα χωρίς ντροπή το Είναι γα να διαβάζω τα ζώδια που έγραφε η Ντάκου. Δικαιούμαι λοιπόν να έχω άποψη. Δεν μιλάω αφ' υψηλού, μιλάω εκ πείρας.

Δεν ξέρω αν πιστεύω στα ζώδια, ξέρω όμως ότι δεν πιστεύω στους αστρολόγους. Ακόμα κι αν κρύβεται κάποια γνώση, κάποια σοφία, κάποιος συμβολισμός ή κάποιο μήνυμα στα άστρα, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί να το αποκωδικοποιήσει σωστά και ωφέλιμα.

Πέραν τούτου, κάθε είδους πρόβλεψη είναι μαλακία ούτως ή άλλως. Γιατί; Μα γιατί είναι προσωρινή και ως τέτοια παραπλανητική. Δεν μπορείς να με συμβουλέψεις αν δεν ξέρεις όλο μου το μέλλον μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής μου. Τόσο απλά.

Θα σας πω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε τι εννοώ.
Κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '80 ο Κωστής Στεφανόπουλος αποφάσισε να φύγει από τη Ν.Δ. και να ιδρύσει το δικό του κόμμα. Ας υποθέσουμε ότι πριν πάρει αυτή την απόφαση ρωτούσε έναν αστρολόγο. Ας υποθέσουμε ότι ρωτούσε τον καλύτερο αστρολόγο του κόσμου. Ο αστρολόγος θα προέβλεπε ότι το κόμμα του δεν θα πήγαινε καλά και ότι σε μερικά χρόνια θα διαλυόταν. Θα του το έλεγε και θα τον συμβούλευε να μείνει στη Ν.Δ.

Ο Στεφανόπουλος όμως εκανε το κόμμα. Το κόμμα πράγματι δεν πήγε καλά και διαλύθηκε. Μετά από λίγα χρόνια όμως έγινε πρόεδρος της δημοκρατίας. Εκλέχτηκε για δύο πενταετίες σε αυτό το αξίωμα και κέρδισε την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου περισσότερο από κάθε άλλο εν ζωή πολιτικό. Όλα αυτά δεν θα τα είχε κερδίσει αν είχε κάνει τη "σωστή επιλογή" και έμενε στη Ν.Δ. αντί να ιδρύσει ένα αποτυχημένο κόμμα.

Ακόμα λοιπόν και αν μια πρόβλεψη είναι σωστή, δεν μπορεί να είναι χρήσιμη. Αντιθέτως μπορεί να είναι παραλανητική. Για να είναι χρήσιμη μια πρόβλεψη, ακόμα και μια συμβουλή, θα πρέπει κάποιος να ξέρει ΟΛΟ σου το μέλλον μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής σου.