Αντίφαση.
Άλλα αγαπώ κι άλλα θέλω.
Μία.
Νομίζεις ότι δεν είσαι σε καλή κατάσταση. Με τη νοοτροπία "δεν έχω και πολλά να χάσω" ρισκάρεις. Και χάνεις. Και τότε καταλαβαίνεις ότι ήσουνα σε καλή κατάσταση.
Η σωστή αξιολόγηση μιας κατάστασης είναι ένα από τα πιο περίπλοκα και δύσκολα πράγματα. Είναι η αρχή της στρατηγικής.
Δύο.
Υπάρχει μια σπουδαία αρετή που οι άγγλοι περιγράφουν με τη λέξη determination. Στα ελληνικά είναι ένας συνδυασμός αποφασιστικότητας, υπομονής κι επιμονής.
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή, που αν την περάσεις η υπομονή και η επιμονή γίνεται βλακεία. Είναι δύσκολο να βρεις τη θέση της γραμμής. Αν τη βάλεις πολύ νωρίς, δεν διαθέτεις determination. Αν τη βάλεις πολύ αργά, είσαι βλάκας.
Θέλω να είναι απόγευμα. Να είναι κι άλλοι μπροστά. Να είμαι με το μαλλί χάλια. Με μαύρους κύκλους από την αϋπνία και την κούραση. Ντυμένος ηλίθια. Να έχω φάει και να έχω φουσκώσει. Να ψιλοβαριέμαι. Κάτι να γράφω ή να σκέφτομαι ή να λέω και να μην σε έχω προσέξει. Και εσύ να με κοιτάζεις και να σκεφτείς «αυτός έχει "κάτι", πώς θα είναι άραγε το σεξ μαζί του; πώς θα είναι να σε παίρνει τηλέφωνο κάθε μέρα;». Και στο τέλος αυτού στο οποίο έτυχε να βρισκόμαστε και οι δύο, να έρθεις από το πουθενά, να ακουμπήσεις το χέρι σου στο χέρι μου και να πεις «θέλεις να πάμε κάπου μετά;»
Θέλω.
(υ.γ.: ανέβασα νέα μουσική)