Για μια μέρα. (άσκηση φαντασίας)

Φαντάσου μια ζωή που θα άλλαζες ρόλους κάθε μέρα. Σαν να πηδάς από ζωή σε ζωή. Κάθε πρωί στις έξι θα άλλαζες. Τυχαία. Τη Δευτέρα βενζινάς στην Σιγκαπούρη, την επόμενη βιομήχανος στο Μόναχο, την Τετάρτη γιος μιας καταπιεστικής μητέρας στην Κίνα, μετά νιόπαντρος σε ένα χωριό της Ημαθίας, μετά φυλακισμένος στο Μεξικό και την Κυριακή ροκ σταρ...
Η εμφάνιση και οι ρόλοι των ανθρώπων, θα μένουν ίδια. Μόνο οι ψυχές θα αλλάζουν. Θα πετούν από σώμα σε σώμα. Από το καλό στο κακό κι από το άσχημο στο ωραίο. Μετεμψύχωση εν ζωή.

Οι καλές μέρες θα θέλεις να κρατήσουν για πάντα και οι κακές θα ανυπομονείς να τελειώσουν. Ή μπορεί ακόμα και τις κακές μέρες να τις ρουφάς με περιέργεια ξέροντας με βεβαιότητα ότι σε λίγες ώρες εκπνέουν.
Ζωή πολύπλευρη, γεμάτη από χιλιάδες διαφορετικές καταστάσεις. Ζωή από χίλια μάτια, από χίλιες πλευρές.

Ζωή των άκρων και του μέσου όρου. Όλοι θα λάβουν μέρος σε όλα. Η απόλυτη κυριαρχία του νόμου των πιθανοτήτων. Δικαιοσύνη.

Η πλήρης ανατροπή της έννοιας του μέλλοντος όπως την ξέρουμε.
Να ζεις χωρίς συνέπεις. Χωρίς ιδιοτέλεια.
Κυριαρχία του παρορμητισμού της στιγμής. Είτε δώσεις είτε πάρεις, είτε κάνεις καλό είτε κακό, την επόμενη μέρα δεν θα έχει καμία σημασία.
Ελευθερία.
Δεν θα υπαρχει "έννοια για το μέλλον". Μόνο ίσως άγχος και προσμονή για την επόμενη μέρα.
Η καταστροφή κάθε φιλοδοξίας, κάθε επιθυμίας, κάθε σχεδίου.
Ανθρώπινες σχέσεις της μιας μέρας.

Ό,τι είναι, είναι για σήμερα. Μόνο.

Νομίζω ότι...

Ο καθωσπρεπισμός είναι ο θάνατος του στιλ.

Life is a game of madness.

Είναι εντυπωσιακό πόσο όμορφα και πόσο άμεσα μπορεί να εκφραστεί μια σπουδαία σκέψη, μέσα από μια διαφήμιση των εξήντα δευτερολέπτων .
Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που ένα έργο τέχνης μού τράβηξε τόσο το ενδιαφέρον όσο αυτή η διαφήμιση.



Δες πόσο σοφά η φύση, η μητέρα του ανθρώπου, έβαλε σε κάθε τι μια στάλα τρέλας. Και χάρισε στον άνθρωπο περισσότερο πάθος παρά λογική, ώστε η ζωή να είναι λιγότερο μίζερη. Αν κάθε θνητός απέφευγε τη "σοφία" τότε δεν θα υπήρχαν γηρατειά. Αν όλοι ήμασταν ανέμελοι, επιφανειακοί, αφελείς... τότε θα μέναμε για πάντα νέοι. Η ανθρώπινη ζωή δεν είναι παρά ένα παιχνίδι τρέλας. Η καρδιά έχει πάντα δίκιο.

Οι τρεις δρόμοι.

Ένα πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με τρεις τρόπους.

1) Να το ξεχάσεις. Να "ξεχαστείς" με φαγητό, ποτό, τσιγάρο. Με παιχνίδι, με ψώνια, με φίλους, με σεξ, με μια ταινία.

2) Να το μικρύνεις. Να σκεφτείς τι προβλήματα ΔΕΝ έχεις, να σκεφτείς το χειρότερο σενάριο. Ακόμα και να προκαλέσεις ένα άλλο «πρόβλημα» που θα επισκιάσει το προηγούμενο.

3) Να τo εκτονώσεις. Να βγάλεις πόνο. Να τιμωρήσεις τον εαυτό σου. Να γυρίσεις σε τραυματικές αναμνήσεις. Να μιλήσεις σε κάποιον. Να κλάψεις. Να απελπιστείς.

Απορία.

Γιατί όλες οι κομπανίες που παίζουν μουσική στο δρόμο, παίζουν ένα και μόνο κομμάτι; (το μινόρε της αυγής)