οι TXC που έγιναν Αρτέμης Ευθύμης

Η πιο δημοφιλής σελίδα αυτού του blog είναι ένα κείμενο που έγραψα για τους Terror X Crew (TXC), ένα ελληνικό hip hop συγκρότημα.

Πολλά έχουν αλλάξει από τότε στην ελληνική hip hop σκηνή. Δυστυχώς όμως κανένας δεν ήρθε να καλύψει το δυσαναπλήρωτο κενό των TXC. Η σημερινή εικόνα του hip hop στην Ελλάδα βρίθει ανέμπνευστων στίχων, φτηνών ενορχηστρώσεων, και απογοητευτικών ερμηνειών. Οι TXC συνεχίζουν να βρίσκονται παρασάγγες μπροστά από τους άλλους. Ανέγγιχτοι.

Οι Terroρ X Crew διαλύθηκαν αρκετά χρόνια πριν. Ήταν τρεις: Ο Αρτέμης και ο Ευθύμης (στιχουργοί - ερμηνευτές) και ο (μουσικός ιθύνων νους) Ηχοκράτορας.


----

(ΒΑΡΕΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Ο Ηχοκράτορας κάνει διάφορες παραγωγές, συνήθως καλές, αλλά τι να το κάνεις; Όταν λείπει εύμπνευση, όσο και να στολίσεις το κενό, αυτό κενό παραμένει.
Ο Αρτέμης και ο Ευθύμης είδαν κι απόειδαν και αποφάσισαν ότι για να τα κονομήσουν θα πρέπει να συνεχίσουν να βγάζουν δίσκους. Έφτιαξαν λοιπόν ένα γκρουπ που το ονόμασαν "Αρτέμης Ευθύμης". Το πρώτο τους CD κυκλοφόρησε το 2006. Το αγόρασα - εγώ που αποφεύγω να αγοράζω CD. Μαλακία. Ερμηνευτικά συνεχίζουν να είναι καλοί. Μουσικά υπήρχαν κάποιες δυνατές στιγμές. αλλά στιχουργικά... Τεράστια απογοήτευση! Αυτοί, που έχουν γράψει τους πιο δυνατούς μη-ερωτικούς στίχους της τελευταίας δεκαετίας να γράφουν και να λένε τέτοιες βλακείες, τέτοιες κοινοτοπίες, τόσο άδεια και υπερφίαλα πράγματα;! Κρίμα...
Όμως ό,τι αγάπησες παλιά, ότι σου θυμίζει τη νιότη σου, είσαι έτοιμος να το συγχωρήσεις. Έτσι όταν το Σαββατοκύριακο βρέθηκα μπροστά στη νέα τους δουλειά "Ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης" τους αγόρασα. (αντιθέτως δεν αγόρασα το νέο cd της Λένας Πλάτωνος γιατί το "Ημερολόγια" που άκουσα δεν με ενθουσίασε, θα το πάρω όμως εν καιρώ))

-----


Ευτυχώς η νέα δουλειά του Αρτέμη και του Ευθύμη είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Όχι τόσο στιχουργικά -δυστυχώς- όπου κινούνται ακόμα στο κενοτάφιο του "εγω ήμουν είμαι και θα είμαι ο καλύτερος", όσο μουσικά. Προφανώς ήμουνα στην κατάλληλη διάθεση (πολύ σημαντικό) και οι παραμορφωμένες κιθάρες και τα κοφτά ριφς που με χτύπησαν στο κεφάλι ήταν ένα υπέροχο, δροσιστικό, απελευθερωτικό ντους. Νέος, άγριος ήχος, εξαιρετική παραγωγή, καλές ερμηνείες. Τα συγχαρητήριά μου στους κυρίους που επιμελήθηκαν τη μουσική (Κριτσιμάς, Πετρόπουλος, Κουτσούκης, dj MCD) και στον Αρτέμη και τον Ευθύμη που είχαν την ευφυΐα να τους εμπιστευτούν και να τολμήσουν την αλλαγή στον ήχο τους.

Εδώ η πρώτη τους δουλειά, ως Terror x Crew, 12 χρόνια πριν, ξεχωρίζει το Να τους δω να τρεχουν:
"Να τους δω να τρέχουν"

Πολλά άλλα κομμάτια των TXC (βίντεο και downloads) θα βρείτε κι ΕΔΩ.

download

Φωτογραφία 1948

Κρατώ λουλούδι μάλλον.
Παράξενο.
Φαίνετ' απ' τη ζωή μου
πέρασε κήπος κάποτε.

Στο άλλο χέρι
κρατώ πέτρα.
Με χάρη και έπαρση.
Υπόνοια καμιά
ότι προειδοποιούμαι γι' αλλοιώσεις,
προγεύομαι άμυνες.
Φαίνετ' απ' τη ζωή μου
πέρασε άγνοια κάποτε.

Χαμογελώ.
Η καμπύλη του χαμόγελου,
το κοίλο αυτής της διαθέσεως,
μοιάζει με τόξο καλά τεντωμένο,
έτοιμο.
Φαίνετ' απ' τη ζωή μου
πέρασε στόχος κάποτε.
Και προδιάθεση νίκης.

Το βλέμμα βυθισμένο
στο προπατορικό αμάρτημα:
τον απαγορευμένο καρπό
της προσδοκίας γεύεται.
Φαίνετ' απ' τη ζωή μου
πέρασε πίστη κάποτε.

Η σκιά μου, παιχνίδι του ήλιου μόνο.
Φοράει στολή δισταγμού.
Δεν έχει ακόμα προφθάσει να είναι
σύντροφός μου ή καταδότης.
Φαίνετ' απ' τη ζωή μου
πέρασ' επάρκεια κάποτε.

Συ δεν φαίνεσαι.
Όμως για να υπάρχει γκρεμός στο τοπίο,
για να 'χω σταθεί στην άκρη του
κρατώντας λουλούδι
και χαμογελώντας,
θα πει πώς όπου να 'ναι έρχεσαι.
Φαίνετ' απ' τη ζωή μου
ζωή πέρασε κάποτε.

Κική Δημουλά