Διαφημίσεις FEDEX

Απλές, φτηνές, έξυπνες, χιουμοριστικές διαφημίσεις. (στην Ελλάδα έχουμε μπερδέψει τα μπούτια μας)

Άσ'τους εκεί, περνάν ωραία (;)

Το παρατήρησα πρώτη φορά μια περίοδο που κάναμε συχνά καμάκι με έναν φίλο μου στα μπαρ. Την πέφταμε καμιά φορά -επίτηδες- σε άσχημες κοπέλες και ξέραμε εκ των προτέρων ότι είχαμε εξασφαλισμένη την χυλόπιτα. Στην αρχή δεν ξέραμε πώς να το εξηγήσουμε. Εκείνος έλεγε ότι βλέπανε υποσυνείδητα στα μάτια μας ότι κατά βάθος δεν τις γουστάραμε. Εγώ -πιο φροϊδικός- υποστήριζα ότι πάσχουν από φόβο του πέους. Περίεργο πράγμα - συνήθως ήταν ευγενέστατες αλλά πάντα αρνητικές. Όλες τους.

Μια από εκείνες τις φορές, ο φίλος μου επιστρέφοντας με μια ακόμη χυλόπιτα από το τραπέζι δύο, όχι ιδιαίτερα ευπαρουσίαστων, κοριτσιών, τσαντισμένος, μου είπε κάτι που μου έκανε κλικ: "Είναι απίστευτο! Είναι στο γκρεμό οι πουτάνες, τους δίνω το χέρι να σωθούν και μου λένε 'άσε με'."

Αυτή η φράση περιέγραφε με εξαιρετική διεισδυτικότητα αυτό που ζούσαμε, αυτό που βλέπαμε. Μη εμφανίσιμες γυναίκες, μόνες και αρνητικές στο φλερτ. Φαινόταν παράλογο αλλά ήταν αληθινό.

Ήταν κάτι παραπάνω. Είναι ένας από τους νόμους της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Θυμήθηκα τον εαυτό μου σε μεγάλες περιόδους πλήρους κοινωνικής απομόνωσης, πόσο αρνητικός ήμουν σε οποιαδήποτε πρόταση (ακόμα και για καφέ) θα μπορούσε να βγάλει από το τέλμα. Μετά το αναγνώρισα και σε άλλες καταστάσεις της ζωής, σε άλλους ανθρώπους.

Όταν κάποιος βαλτώνει σε μια οποιαδήποτε αρνητική -στα μάτια των πολλών- κατάσταση, αρνείται επίμονα το χέρι που θα του προσφερθεί να τον τραβήξει από τον βάλτο.

Γιατί άραγε; Δεν ξέρω. Ίσως ο βάλτος να φαίνεται χειρότερος από έξω και να φαίνεται καλύτερος όταν είσαι μέσα.

Καλή χρονιά!

γαμώ τους στίχους: άσ'τους εκεί περνάν ωραία