Η λύση της εξίσωσης.
Όλη μας η ζωή είναι μια αλληλεπίδραση με το περιβάλλον μας. Το επηρεάζουμε και μας επηρεάζει.
Η ζωή είναι μια πολύπλοκη εξίσωση που μπορεί να λυθεί με δύο τρόπους. Υπάρχουν δύο ορισμοί για την ευτυχία. Υπάρχουν δύο δρόμοι για τη λύτρωση. Υπάρχουν δύο τρόποι για να λυθούν οριστικά όλα τα θέματα που σε απασχολούν: ο εξωτερικός και ο εσωτερικός.
Ο ένας περνάει από τους άλλους και επιστρέφει σε σένα.
Ο άλλος αρχίζει και τελειώνει μέσα σου. Είναι πιο άμεσος αλλά και πιο δύσκολος. Απαιτεί να ανατρέψεις την ισοροπία της αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον υπέρ σου. Να το επηρεάζεις εσύ περισσότερο από ότι αυτό εσένα.
Η "εσωτερική" λύση σε όλα τα ζητήματα της ζωής, μπορεί να συνοψιστεί σε μια μόνο λέξη: ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ
Αν πας από τον εξωτερικό δρόμο, τότε η εξίσωση, έχει όχι μία, αλλά δύο απαντήσεις, ανάλογα με τον χαρακτήρα σου:
α)Σεξ
β)Αγάπη
posted by Παράξενος @ 4:35 π.μ.
12 Comments:
δηλαδή όσοι κάνουν σεξ, ή έχουν αυτοπεποίθηση είναι ευτυχιμένοι και έχουν λύσει (ή λύνουν με αυτόν το τρόπο) όλα τους τα προβλήματα;
Λόρδε Κώστα σε ευχαριστώ για την ερώτηση. Δεν ξέρω πόσο καλογραμμένο ή πόσο σαφές είναι το κείμενό μου, το θεωρώ όμως από τα πιο πρωτότυπα και τα πιο σημαντικά κείμενά μου. Αρπάζω λοιπόν την ευκαιρία να ξαναμιλήσω γι αυτό το θέμα.
Ρωτάς "δηλαδή όσοι κάνουν σεξ, ή έχουν αυτοπεποίθηση είναι ευτυχισμένοι και έχουν λύσει (ή λύνουν με αυτόν το τρόπο) όλα τους τα προβλήματα;"
Ε λοιπόν ναι. Κι ακριβώς επειδή φαίνεται τόσο απλοϊκή αυτή η σκέψη, γι' αυτό και έχει τόσο μεγάλη αξία για μένα. Είναι απίστευτο, όλα όσα μας απασχολούν, όλα όσα ζητάμε, όσα έχουμε ανάγκη, όλα όσα κάνουμε, όλα όσα αναλύουν επιστήμονες και φιλόσοφοι σε τόνους βιβλία, να μπορούν τελικά να αναχθούν σε μία μόνο λέξη, σε μία μόνο έννοια.
Το κλειδί, όπως πάντα, βρίσκεται στους ορισμούς.
Τι ορίζουμε (τι ορίζω στο συγκεκριμένο κείμενο) ως αυτοπεποίθηση; Τι εννούμε όταν λέμε σεξ;
Μιλάμε για την βαθειά, αταλάντευτη, ΑΠΟΛΥΤΗ αυτοπεποίθηση. Την βαθειά, ΑΠΟΛΥΤΗ ικανοποίηση κάθε ερωτικής επιθυμίας με οποιοδήποτε πρόσωπο.
Η απόλυτη αυτοπεποίθηση προφανώς είναι κάτι πολύ δυνατότερο και βαθύτερο από... "έναν τύπο που πιστεύει στον εαυτό του" ή που "τα 'χει καλά με τον εαυτό του". Είναι η απόλυτη αρμονία με το είναι σου. Ανεπηρέαστη από εξωτερικούς παράγοντες. Είναι η διαρκής αίσθηση δικαίωσης της ύπαρξής σου. Η ανεπιφύλακτη αποδοχή όλων όσων κάνεις ή σου κάνουν. Να απολαμβάνεις κάθε στιγμή, χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο, απλώς και μόνο επειδή είσαι ΕΣΥ, και δεν υπάρχει τίποτα πιο υπέροχο από εσένα. [[Καμία σχέση με το να είσαι "ψώνιο", να έχεις καβαλήσει το καλάμι ή να χαίρεασαι που είσαι "επιτυχημένος". Αυτά είναι ενδείξεις ανασφάλειας, όχι αυτοπεποίθησης]]
Όσο για το σεξ. Φαντάσου να μπορούσες να πραγματοποιήσεις ΚΑΘΕ σου ερωτική επιθυμία. Χωρίς όρια. Να έγραφες εσύ το ερωτικό σενάριο της ζωής σου με απόλυτη ελευθερία. [[αν δεν σου λέει τίποτα αυτό τοτε ίσως είσαι "τύπος αγάπης"]]
Λοιπόν ναι. Υποστηρίζω ότι στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, κάθε θέμα είναι λυμένο. Υποστηρίζω ότι κάθε υπαρξιακή αναζήτηση, όσο βαθειά, πολύπλοκη, διεστραμένη, θεωρητική, μεταφυσική ή ανιδιοτελής και αν φαίνεται, παύει να έχει νόημα όταν έχεις "απόλυτη αυτοπεποίθηση" ή "απόλυτο σεξ" ή "απόλυτη αγάπη".
Πίστεψέ με, σε αυτές τις συνθήκες δεν έχεις ανάγκη τίποτα - ούτε καν τη μουσική...
Καλησπέρα!
Διάβασα δύο φορές το σχόλιό σου και ομολογώ ότι το κομμάτι που ορίζεις την αυτοπεποίθηση μου άρεσε και συμφωνώ. Μια εξίσου σημαντική ερώτηση όμως: Πώς αποκτά κανείς τέτοιαν αυτοπεποίθηση;
Όσο για το sex θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω, γιατί πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι ένα όν που έχει ανάγκη να ικανοποιήσει τόσο σωματικές, όσο και πνευματικές επιθυμίες/αναζητήσεις. Το να εστιάσεις αποκλειστικά στην μια (σωματική) νομίζω ισοδυναμεί με αναπηρία. Άσε που το σεξ χωρίς συναίσθημα σου αφήνει χειρότερο κενό μετά.
Κώστα,
Φυσικά και επιτρέπεται να διαφωνείς.
Σκέψου μόνο αυτό σε παρακαλώ:
Γιατί δεν έχεις ποτέ πνευματικές αναζητήσεις όταν χύνεις;
Κάθε είδους αναζητήσεις έχουν σχέση με το ανεκπλήρωτο του ανθρώπου, με μια έλλειψη.
Όταν σε πλημμυρίζει η ηδονή οι "αναζητήσεις" πάνε περίπατο.
Πώς αποκτά κανείς τέτοια αυτοπεποίθηση, τέτοιο σεξ ή τέτοια αγάπη;
Αν ήξερα (κι αν τα είχα) δεν θα έγραφα blog. Δεν θα ήμουν καν εδώ, θα ήμουν σε μια άλλη διάσταση.
...Πώς αποκτά κανείς τέτοια αυτοπεποίθηση, τέτοιο σεξ ή τέτοια αγάπη;
Αν ήξερα (κι αν τα είχα) δεν θα έγραφα blog. Δεν θα ήμουν καν εδώ, θα ήμουν σε μια άλλη διάσταση....
Τι καλο; Εγω παλι εχω την εντυπωση οτι η ηδονη και οι αναζητησεις με αναπτερωνει και με θετει σε θεση ωστε να εχω και πνευματικές επιθυμίες/αναζητήσεις.
Καπου Lord Kostas και Παραξενε συνεντιωμαστε λοιπον.
Πάρα πολύ καλό το σχόλιο σου Παράξενε για την ευτυχία. Είμαι απόλυτα σύμφωνος. Εγώ πάντως θα προτιμούσα να ήμουν ευτυχισμένος με τον δύσκολο τρόπο, αυτόν της αυτοπεποίθησης. Μακάρι να είχε βγει ένα καλό φάρμακο για να αποκτάς αυτοπεποίθηση! Και η αυτοπεποίθηση είναι πιο δύσκολος τρόπος γιατί βασίζεται κατά τη γνώμη μου στο αρχαιοελληνικό ρητό: Γνώθι σ'αυτόν. Οι αρχαίοι Έλληνες λοιπόν έλεγαν πως ο άνθρωπος πρέπει να είναι καλός και αγαθός, εννοώντας μορφωμένος και ωραίος εξωτερικά. Οι μεγαλύτερη όμως γνώση όπως έλεγαν(και η πιο δύσκολη να επιτευχθεί) είναι αυτή του εαυτού μας. Έτσι θα συμπλήρωνα Παράξενε ότι: Γνώθι σ'αυτόν-->Αυτοπεποίθηση-->Ευτυχία. Προσοχή όμως! Το γνώθι σ'αυτόν είναι μία πάρα πολύ δύσκολη γνώση που θέλει συνεχή αναζήτηση και επιμονή. Γιαυτό λοιπόν θα έλεγα να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας: Σε ξέρω; Ξέρω τι χαρακτήρας είσαι; Τι σου αρέσει πάρα πολύ να κάνεις; Τι προκαλεί τα προβλήματα σου; Έτσι λοιπόν καταλήγω πως ο δρόμος της αυτοπεποίθησης είναι σαφώς πιο δύσκολος αλλά και καλύτερος αφού αντλεί δύναμη από μέσα μας, μία δύναμη που δεν ξέρουμε ότι είναι άπειρα μεγάλη. Ποια η γνώμη σας?
Anonymous,
πολύ χαίρομαι που συμφωνείς.
Να σου πω την αλήθεια ποτέ δεν ήμουν σίγουρος τι ακριβώς σημαίνι το "Γνώθι σαυτόν". Ίσως η δική σου ερμηνία να είναι η σωστή.
Και γω που νομιζα πως η αυτογνωσια δεν ειναι και τοσο ταυτοσημη με την αυτοπεποιθηση απεχω πολυ απ' την ευτυχια και τη λυτρωση;..
Ειχα την εντυπωση πως η αυτοπεποιθηση ερχεται μετα απο πραξεις που εχουν επιτυχη εκβαση..που κανω λαθος;;
(δεν ειρωνευομαι, για να μην παρεξηγηθουμε η διευκρινηση)
Προσωπική γνώμη έκφερα αερικό, δεν είμαι 100% σίγουρος. Κουβέντα κάνουμε! Απλά νομίζω πως οι επιτυχίες που λες μας δίνουν μία παροδική αυτοπεποίθηση και όχι απόλυτα αληθινή αφού μια ήττα μπορεί να αποδειχτεί πιο σπουδαία στη ζωή μας από μια νίκη που θα μας δώσει αυτοπεποίθηση. Αν όμως έχεις απόλυτο γνώθι σ'αυτόν άρα και αυτοπεποίθηση( κατ' εμέ) θα εστιαστείς στην ήττα με μεγάλη ψυχραιμία και πειέργια για να πάρεις το μάθημα, ενώ δεν θα τρελαθείς από χαρά στη νίκη. Έτσι τίποτα δεν μπορεί να σε κλονίσει ψυχολογικά αν έχεις απόλυτη αυτοπεποίθηση (Όλα αυτά είναι τελείως προσωπικές απόψεις, μπορεί και μπαρούφες, εσείς κρίνετε...)
Το πρόβλημα είναι ότι η πράξη πάντα "γαμάει" τη θεωρία. Που σημαίνει ότι τζάμπα μιλάμε κι ούτε έχει σημασία ποιος έχει δίκιο. Γιατί στην πράξη όλοι τα σκατώνουμε.
Παράξενε, μόλις διάβασα το ποστ σου σκέφτηκα "αυτό είναι ένα πραγματικά ωραίο ποστ του Παράξενου, από αυτά που μ αρέσουν περισσότερο".
Χαίρομαι που έμαθα οτι και εσύ θεωρείς αυτό το ποστ από τα πιο σημαντικά σου.
Κάτι άλλο που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν το σχόλιό σου, η παράγραφος για το τι είναι η αυτοπεποίθηση.
Τώρα θέλω να συμβάλω κι εγώ στη συζήτηση.
Ο Κώστας είπε "πώς αποκτά κανείς τέτοια αυτοπεποίθηση" και ο Ανώνυμος είπε "Μακάρι να είχε βγει ένα καλό φάρμακο για να αποκτάς αυτοπεποίθηση!".
Συμφωνώ ακριβώς με αυτά που λέει ο Ανώνυμος.
Αυτό που πιστεύω είναι οτι "δεν υπάρχει αυτοπεποίθηση που αποκτιέται". Η αυτοπεποίθηση δεν "αποκτιέται" με ένα μαγικό κόλπο, ή με κάτι άλλο. Δεν είναι κάτι για το οποίο μπορείς να παρακαλάς όπως π.χ. να παρακαλάς την τύχη να σου φέρει κέρδος στο λόττο. Η αυτοπεποίθηση δεν αποκτιέται αλλά.. ζείται(βιώνεται). Το να ζεις με αυτοπεποίθηση είναι κάτι πάρα πολύ φυσικό. Φυσικό και απλό όπως το νεράκι. Σημαίνει να ακούς τον εαυτό σου. Να είσαι αυθεντικός με τον εαυτό σου. Να του λες αλήθεια. Να μην του λες ψέματα. Να συζητάς με τον εαυτό σου σαν να είναι το καλύτερό σου φιλαράκι που υπάρχει στον κόσμο. Κι όλα έρχονται σιγά σιγά. Έρχεται η φροντίδα για τον εαυτό σου. Έρχεται η αίσθηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Έρχεται η ζωντάνια. Έρχεται η αξιοπιστία, η υπευθυνότητα. Έρχεται το χαμόγελο. Έρχεται ο πόνος της απόφασης και η χαρά της ζωής. Έρχονται όλα αυτά τα οποία με μία λέξη τα ονομάζουμε Αυτοπεποίθηση. Και όλοι λέμε οτι αυτό που εμποδίζει την αυτοπεποίθηση είναι το κόμπλεξ. Κατά τη γνώμη μου, εάν κάποιος αφήνει τον εαυτό του σιγά σιγά και ελεύθερα και χαλαρά να γνωρίζει τον εαυτό του ("γνώθι σ'αυτόν") τότε όλα έρχονται. Όχι αμέσως, αλλά σιγά σιγά και σε πολύ χρόνο. Εξάλλου, αυτοπεποίθηση δεν σημαίνει "ξέρω ποιός είμαι" αλλά σημαίνει "απολαμβάνω τον εαυτό μου, απολαμβάνω να γνωρίζω ποιός είμαι".
Αυτό που μου κάνει μεγάλη εντύπωση εμένα είναι οτι η αυτοπεποίθηση οδηγεί πάντα σε υγιείς, καλούς, υπεύθυνους, στοργικούς, πειθαρχημένους ανθρώπους. Η εμπειρία μου ως τώρα μου λέει οτι Αυτοπεποίθηση και Κακία δεν πάνε ποτέ μαζί. Αυτό είναι κάτι που μου κάνει μεγάλη εντύπωση και έχει μεγάλη επίδραση σε εμένα. Σημαίνει για εμένα οτι το Καλό και το Κακό είναι ένα θέμα που τελικά ορίζεται με Αντικειμενικότητα και όχι Υποκειμενικά.
Τέλος, θέλω να προσθέσω στον Παράξενο οτι το να λέει "στην πράξη όλοι τα σκατώνουμε" ίσως σημαίνει οτι επιλέγει να βλέπει αυτούς που τα σκατώνουν και όχι αυτούς που τα καταφέρνουν. Η προσωπική μου άποψη είναι οτι εμείς οι άνθρωποι τα σκατώνουμε, τα κάνουμε (*&^%^&%^^^, τα κάνουμε λίμπα, τα κάνουμε μαντάρα. Όχι όμως όλοι! Ας κοιτάξουμε αυτούς τους ανθρώπους που τα σκατώνουν λιγότερο ώστε να μάθουμε από αυτούς.
Στην πράξη ΣΧΕΔΟΝ όλοι τα σκατώνουμε.
Διαβάζοντας το κείμενό μου το έκρινα ανθρωπιστικό και αισιόδοξο.
Όμως δεν θεωρώ τον εαυτό μου αισιόδοξο. Κατά τη γνώμη μου, η αισιοδοξία ή απαισιοδοξία αφορά μία άποψη για το μέλλον, όχι για το τώρα.
Όλο αυτό το κείμενο δεν είναι παρά μία έκληση για περισσότερη ειλικρίνεια και αυθεντικότητα στον εαυτό μας, τώρα.
Κάνω μία διόρθωση στο άνω κείμενό μου.
Αυτοπεποίθηση δεν σημαίνει "γνωρίζω ποιός είμαι" αλλά σημαίνει "απολαμβάνω την διαδικασία να γνωρίζω ποιός είμαι".
Δημοσίευση σχολίου
<< Home