Ερωτική φαντασίωση θανάτου.
Ονειρεύομαι ότι φεύγω με έναν οργασμό. Γίνομαι ένας οργασμός και χάνομαι. Mεταμορφώνομαι ολόκληρος στους ηδονικούς σπασμούς της έκστασης που βγαίνει από το σώμα μου, σαν μια ατέλειωτη, λευκή, υγρή κορδέλα. Χέρια, κεφάλι, στήθος, πόδια - όλα εξαφανίζονται σιγά σιγά καθώς μετασχηματίζονται στο σπέρμα που βγαίνει από εκεί κάτω...
Αντί να γίνω πτώμα, σκόνη, σκελετός, προτιμάω να γίνω μια απέραντη κατάλευκη γραμμή από ηδονή που απλά θα ξεραθεί στο φώς της μέρας.
posted by Παράξενος @ 12:12 π.μ.
7 Comments:
very poetic, indeed..
Περίμενα ότι κάποιοι θα το έβρισκαν ενδιαφέρον, περίεργο ή "σέξι", αλλά... ποιητικό;
Στην αρχή, όταν πρωτοδιάβασα το σχόλιο, νόμιζα ότι με ειρωνευόσουν, τώρα ελπίζω ότι με καταλαβαίνεις.
Ευχαριστώ για το υπέροχο κοπλιμέντο.
Δεν ειναι sexy το κειμενο, παρα αισθησιακο.
Εχω κανει και εγω τις σκεψεις μου, ακριβως την στιγμη της ηδονης να εσβηνε η ζωη μου, δεν το κανω για 12.345.789.456.890.567.890 διαφορετικους λογους αλλα ετσι δεν λενε και οι ηθοποιοι;
θελω να σταματησω την στιγμη της μεγιστης επιτυχιας
Για μενα θα ηταν η στιγμη της μεγιστης ευτυχιας.
Καληνυχτα απο το Düsseldorf.
Καλωσήρθες vista!
Φιλιά στο παγωμένο Düsseldorf.
Παράξενη σκάψη... κάθισα λίγο και την είδα
Σας βρίσκω κάπως υπερβολικό. Έως πολύ. Συνέλθετε!
"Anonymous"
ΥΓ: το επόμενο όνειρό σας, παρακαλώ να περιέχει: βοσκοτόπια, γελάδες τροφαντές να βόσκουν αμέριμνες, λουλουδάκια της Άνοιξης, κι εσάς χαρούμενο να αλωνίζετε στα όρη.
Αχ, και να 'ξερες πόσο μέσα πέφτεις. Η υπερβολική αντίδραση στα ερεθίσματα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά μου. Ευχαριστώ για την προτροπή. Θέλω να συνέλθω.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home