Στην άγνωστη τηλεφωνήτρια.

Ένας μικρός φόρος τιμής.
Σε όλα αυτά τα κορίτσια σε εκατοντάδες τηλεφωνικά κέντρα που με τη φωνή τους με κάνουν να φαντάζομαι αστραπιαία ερωτικές περιπέτειες.
Σε όλους αυτούς τους ανεκπλήρωτους τηλεφωνικούς έρωτες των 5 δευτερολέπτων.

Που αρχίζουν τυχαία και τελειώνουν χωρίς απόρριψη.
Που με κάνουν να ονειρεύομαι πως έχω άπειρες δυνατότητες, πως όλα είναι ανοιχτά, πως το ωραίο μπορεί να έρθει ξαφνικά, από εκεί που δεν το περιμένεις.

Και που με αφήνουν με μια γεύση χαμένης ευκαιρίας. Ανεκπλήρωτης δυνατότητας.
Η σχέση μου με τις γυναίκες είναι μια σχέση χαμένων ευκαιριών. Μια μη-σχέση.