Έτος 2239. Μετα-καπιταλισμός.

Ονειρεύομαι έναν κόσμο χωρίς ιδιοκτησία.
Δεν μιλάω για κομμουνισμό. Μιλάω για υπερκαπιταλισμό.

Ονειρεύομαι μια απελευθερωμένη κοινωνία. Η ασφάλεια δεν θα είναι πλέον προτεραιότητα γιατί θα έχει καλυφθεί ως ανάγκη. Οι άνθρωποι θα κάνουν το επόμενο βήμα, θα ανακαλύψουν την επόμενη ανάγκη. Ανθρωποι "χορτάτοι", θα έχουν χάσει το πάθος της ιδιοκτησίας και θα είναι της νοοτροποίας "θέλω να δοκιμάζω πολλά, νέα πράγματα, ελεύθερα". Κορεσμένοι και κουρασμένοι από τα δεσμά της ιδιοκτησίας θα αναζητήσουν την ελαφρότητα του προσωρινού, τη γοητεία της ποικιλίας και την ανεξαρτησία της αλλαγής.

Μια εποχή που ούτε θα σε ενδιαφέρει, ούτε θα σε συμφέρει να κατέχεις.
Η ενoικίαση, ο δανεισμός και οι υπηρεσίες θα γίνουν πιο οικονομικά και πιο εύκολα από την ιδιοκτησία. Θα είναι ευκολότερο, οικονομικότερο, απλούστερο...
-να παίρνεις ταξί ή να νοικιάζεις αμάξι αντί να το αγοράζεις
-να μένεις σε ξενοδοχείο ή να νοικιάζεις σπίτι αντί να παίρνεις δάνειο για αγορά σπιτιού
-να βλέπεις έργα τέχνης σε μουσεία ή να τα νοικιάζεις αντί να τα αγοράζεις
-να δίνεις τα ρούχα σου στο καθαριστήριο αντί να τα πλένεις μόνος σου
-να τρως και να πίνεις καφέ ή ποτό έξω αντί στο σπίτι σου
-να νοικιάζεις βιβλία, CD και DVD αντί να τα αγοράζεις
-να βγάζεις γυναίκες έξω αντί να τις παντρεύεσαι
-να δουλεύεις free lance αντί υπάλληλος


Liberte, toujours.