Πάλη με τον εαυτό μου.
Η καθημερινή πάλη με τον εαυτό μου έχει αντικείμενο να τον πείσω πως πρέπει να είναι ευτυχισμένος.
Συνήθως χάνω.
posted by Παράξενος @ 6:40 μ.μ.
Πληροφορίες
- Όνομα: Παράξενος
- Τοποθεσία: Athens, Hellas
I'm a restless soul, a novelty seeker, a different viewer.
30.5.06
10 Comments:
Ένας παλιός μου φίλος θυμάμαι που έλεγε, "δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να ξυπνάω κακόκεφος και να κρατάω μούτρα".
Όντως, τον θυμάμαι πάντα αισιόδοξο και πάντα να προσπαθεί. Αρκετές φορές έχανε αλλά δεν το έβαζε κάτω και χωρίς τυμπανοκρουσίες έχει ήδη καταφέρει πολλά, μα πάνω απ'όλα διατηρεί την ψυχική του ηρεμία.
Εγώ πάλι μέχρι και λίστα έχω αναρτήσει μ'αυτά τα "πρέπει"που αναφέρεις. Να τα βλέπω να μην τα ξεχνάω. Αν προσπαθείς, όλο και κάτι κερδίζεις.
Πολύ ξεχωριστό το blog σου :)
Πάντα ήμουν κατά της προσπάθειας στα ψυχολογικά θέματα. Τελευταία τείνω να αλλάξω γνώμη, ίσως ακόμα κι εκεί χρειάζεται προσπάθεια.
"Πολύ ξεχωριστό το blog σου :)"
Το καλύτερο κοπλιμέντο που έχει δεχθεί το blog είναι το δικό σου ;-)
Αν, λέω αν, σταματούσατε την πάλη δεν θα ήσασταν κι οι δυο ευτυχισμένοι; ... Είναι πολλά τα καθημερινά τραύματα αυτής της πάλης...
Ωρες-ωρες αυτη η πάλη με κάνει να
νιώθω πως λέω ψέματα στον εαυτό μου.
Να χαμογελάω όταν είμαι πεσμένος;Χμ, δύσκολο!
Με την ηλικία έμαθα απλά να σωπαίνω
όταν μαζεύονται τα σύννεφα...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Αν ήσουν ευτυχισμένος δεν θα ήσουν δημιουργικός και αυτό θα σε έκανε δυστυχισμένο.
Έχεις δει κανένα ευτυχισμένο μεγάλο κεφάλι?
Έχεις διαβάσει πολλά βιβλία που γράφτηκαν σε περίοδο ευφορίας?
Εξάλλου η ευτυχία ορίζεται από την προσωρινότητά της.Αν ήταν μόνιμη θα ονομάζόταν αλλιώς πχ,ρουτίνα.Παράξενε,παραδώσου.Η πάλη σου δεν έχει νόημα.
ΥΓ:Έβλεπα προχτες το 8 1/2 του Φελλίνι.Λέει μία στον Μαστρογιάννι απ'το τηλέφωνο "Καληνύχτα, παράξενε".Μειδίασα.
Κοίταξα πολλή ώρα τη φωτοφραφία και ξαφνικά κατάλαβα γιατί πρέπει να τον πείσεις ότι "πρέπει" να είναι ευτυχισμένος. ....εσύ δεν είδες τη "καμπούρα" που κουβαλά στη πλάτη του; Ξέρεις πόσα πράγματα κουβαλά εκεί μέσα νύχτα-μέρα. Μην μοιτάς που εσύ την βλέπεις να σχηματίζεται στο τοίχο μόνο τη νύχτα. Αυτός τη κουβαλά και την ημέρα.....:)
Δεν θα σχολιάσω, απλώς θα σας ευχαριστήσω για το επίπεδο των κειμένων σας, γιατί δεν είναι απλά σχόλια αλλά σημαντικές σκέψεις με αυτόνομη αξία.
6 ποστ σε ένα.
Παράξενε,
με έστειλε ως εδώ ο κοινός μας φίλτατος αναγνώστης Ιούδας. Δεν είχα βλεπεις την εξυπνάδα να ακολουθήσω τα links του νωρίτερα...
Φαίνεται ότι είμαστε σε παρόμοια φάση. Όχι ίδια όμως.
Εγώ αισθάνομαι φοβισμένη, τρομοκρατημένη και λίγο σαστισμένη αυτό τον καιρό. Προσπαθώ να μη χάσω την ψυχραιμία μου και να μη δείχνω τίποτα στους γύρω μου και νομίζω ότι τα καταφέρνω μια χαρά.
Και το blogging βοηθάει! Παλεύω την κάθε μέρα και όπως λες, συνήθως χάνω...
Να'σαι καλά!
Ιφιμέδεια
Σε ευχαριστώ πολύ για το ζεστό σχόλιό σου.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home