Μα η ευτυχία δεν είναι παρά μικρές καθημερινές, ευτυχιμένες στιγμές, που παρεμβάλλονται ανάμεσα σε περιόδους δύσκολες, μέτριες ή αδιάφορες, γι'αυτό και αποκτούν τόση αξία. Εμείς μάλλον τα κάνουμε δύσκολα τα πράγματα, επενδύοντας άστοχα σε αγαθά που θαρρούμε πως θα μας κάνουν ευτυχισμένους.
Ήξερα μία κυρία που την έλεγαν έτσι στην γειτονιά που μεγάλωσα. Πέθανε 126 χρονών. Το εννοώ! Είχαμε μείνει άναυδοι όλοι στην περιοχή. Έθαψε μεχρι και εγγόνια, η άτιμη. Οι γονείς μου μού έλεγαν ότι δεν βαρυγκόμησε ποτέ στη ζωή της. Κι ας έζησε περιπέτειες: δύο πολέμους, ξεριζωμούς, απανωτά θανατικά, απέραντη φτώχεια.
Σε μας που κάνουμε μια τόσο εύκολη ζωή, μας λέει τίποτα αυτό;;;
Ευχαριστώ για τα πολύ ενδιαφέροντα σχόλιά σας, ως συνήθως.
Ελισάβετ, Δεν ξέρω αν συμφωνώ με την περιγραφή της ευτυχίας που δίνεις, συμφωνώ όμως απολύτως με το "επενδύοντας άστοχα σε αγαθά που θαρρούμε πως θα μας κάνουν ευτυχισμένους".
thrass, άρα δεν είμαι μόνος, πάλι καλά. Αν κι εγώ χορεύω πολύ πιο σπάνια από εσένα... :-)
artfarted, Όντως πολύ δυνατή φράση το Less is a possibility. Και πολυσήμαντη.
raffinata, ακριβώς επειδή η καλή διάθεση δεν προϋποθέτει ευτυχία, λέω ότι οι απαιτήσεις μου περιορίστηκαν απλώς στην καλή διάθεση.
Ι., "Σε μας που κάνουμε μια τόσο εύκολη ζωή, μας λέει τίποτα αυτό;;;" Χμμμ... πολλές φορές αναρωτιέμαι κι εγώ μήπως είμαστε αχάριστοι...
Ίσως, το μυστικό να έγκειται στο να μη την ψάχνουμε την ευτυχία., να μη την επιδιώκουμε με ζήλο, με αγωνία, ακόμα και με βία. Όχι, γιατί είναι κάτι άπιαστο ή ουτοπία. Αντιθέτως, μπορεί να είναι - και μάλλον είναι - κάτι το πολύ απλό και διάχυτο γύρω μας, κάπως σαν το νερό, που ξεφεύγει μέσα από τα δάχτυλά μας, όταν κι επειδή προσπαθούμε σώνει και καλά να το κρατήσουμε σφιχτά στην φούχτα μας. Όχι, δεν είναι βεβιασμένη η ευτυχία. Από την ίδια της την φύση. Έρχεται ή κι είναι πάντα εδώ - αρκεί να ξέρουμε, ν' αφεθούμε, να την δούμε, να την νοιώσουμε... Σίγουρα, πάντως, φεύγει μόλις πάμε να την κατοχυρώσουμε! Πόσο αφελείς μπορούμε να είμαστε, τελικά...
Χμμ.. εξαρτάται τι εννοούμε με τη λέξη "ευτυχία". Πόσο πολλά ζητάμε ώστε να είμαστε ευτυχείς. Αμα δε ζητάμε παρά "καλή διάθεση" και την έχουμε, είμαστε ευτυχισμένοι! Αν πάλι κάποιος βάζει ψηλούς στόχους και ζητά πολλά, αλλά συμβαίνει να πετυχαίνει έστω και τα μισά, είναι περισσότρο ή λιγότερο ευτυχής από κάποιον που βάζει στόχο να πετύχει τα ελάχιστα και τα πετυχαίνει; Συχνά συμβαίνει να ζηλεύει ο πρώτος (αυτός που θέλει τα πολλά) τον δεύτερο, επειδή ακριβώς ο δεύτερος -αν και έχει κατακτήσει λιγότερα- έχει καλή διάθεση! (επειδή τα έχει όλα όσα έχει ζητήσει)
9 Comments:
Μα η ευτυχία δεν είναι παρά μικρές καθημερινές, ευτυχιμένες στιγμές, που παρεμβάλλονται ανάμεσα σε περιόδους δύσκολες, μέτριες ή αδιάφορες, γι'αυτό και αποκτούν τόση αξία. Εμείς μάλλον τα κάνουμε δύσκολα τα πράγματα, επενδύοντας άστοχα σε αγαθά που θαρρούμε πως θα μας κάνουν ευτυχισμένους.
Είσαι καλά. Εμένα μου αρκεί να μην έχω κακή.
Στο βιβλίο Generation X, του Douglas Coupland, έχει στο περιθόριο του κειμένου δεκάδες μικρά σχόλια. Ένα απ' αυτά με σημάδεψε: Less is a possibility.
H καλή διάθεση δεν προϋποθέτει πάντα ευτυχία...
Ευτυχία;
Ήξερα μία κυρία που την έλεγαν έτσι στην γειτονιά που μεγάλωσα. Πέθανε 126 χρονών. Το εννοώ! Είχαμε μείνει άναυδοι όλοι στην περιοχή. Έθαψε μεχρι και εγγόνια, η άτιμη.
Οι γονείς μου μού έλεγαν ότι δεν βαρυγκόμησε ποτέ στη ζωή της. Κι ας έζησε περιπέτειες: δύο πολέμους, ξεριζωμούς, απανωτά θανατικά, απέραντη φτώχεια.
Σε μας που κάνουμε μια τόσο εύκολη ζωή, μας λέει τίποτα αυτό;;;
Αναρωτιέμαι, τι ψάχνουμε μερικές φορές!
Καλημέρα παράξενε!
Ευχαριστώ για τα πολύ ενδιαφέροντα σχόλιά σας, ως συνήθως.
Ελισάβετ,
Δεν ξέρω αν συμφωνώ με την περιγραφή της ευτυχίας που δίνεις, συμφωνώ όμως απολύτως με το "επενδύοντας άστοχα σε αγαθά που θαρρούμε πως θα μας κάνουν ευτυχισμένους".
thrass,
άρα δεν είμαι μόνος, πάλι καλά. Αν κι εγώ χορεύω πολύ πιο σπάνια από εσένα... :-)
artfarted,
Όντως πολύ δυνατή φράση το Less is a possibility. Και πολυσήμαντη.
raffinata,
ακριβώς επειδή η καλή διάθεση δεν προϋποθέτει ευτυχία, λέω ότι οι απαιτήσεις μου περιορίστηκαν απλώς στην καλή διάθεση.
Ι.,
"Σε μας που κάνουμε μια τόσο εύκολη ζωή, μας λέει τίποτα αυτό;;;"
Χμμμ... πολλές φορές αναρωτιέμαι κι εγώ μήπως είμαστε αχάριστοι...
Ίσως, το μυστικό να έγκειται στο να μη την ψάχνουμε την ευτυχία., να μη την επιδιώκουμε με ζήλο, με αγωνία, ακόμα και με βία.
Όχι, γιατί είναι κάτι άπιαστο ή ουτοπία. Αντιθέτως, μπορεί να είναι - και μάλλον είναι - κάτι το πολύ απλό και διάχυτο γύρω μας, κάπως σαν το νερό, που ξεφεύγει μέσα από τα δάχτυλά μας, όταν κι επειδή προσπαθούμε σώνει και καλά να το κρατήσουμε σφιχτά στην φούχτα μας.
Όχι, δεν είναι βεβιασμένη η ευτυχία. Από την ίδια της την φύση.
Έρχεται ή κι είναι πάντα εδώ - αρκεί να ξέρουμε, ν' αφεθούμε, να την δούμε, να την νοιώσουμε... Σίγουρα, πάντως, φεύγει μόλις πάμε να την κατοχυρώσουμε!
Πόσο αφελείς μπορούμε να είμαστε, τελικά...
aster-oid,
Τα είπες πάρα πολύ ωραία.
Πολύ σωστά.
Χμμ.. εξαρτάται τι εννοούμε με τη λέξη "ευτυχία". Πόσο πολλά ζητάμε ώστε να είμαστε ευτυχείς. Αμα δε ζητάμε παρά "καλή διάθεση" και την έχουμε, είμαστε ευτυχισμένοι!
Αν πάλι κάποιος βάζει ψηλούς στόχους και ζητά πολλά, αλλά συμβαίνει να πετυχαίνει έστω και τα μισά, είναι περισσότρο ή λιγότερο ευτυχής από κάποιον που βάζει στόχο να πετύχει τα ελάχιστα και τα πετυχαίνει;
Συχνά συμβαίνει να ζηλεύει ο πρώτος (αυτός που θέλει τα πολλά) τον δεύτερο, επειδή ακριβώς ο δεύτερος -αν και έχει κατακτήσει λιγότερα- έχει καλή διάθεση! (επειδή τα έχει όλα όσα έχει ζητήσει)
:-)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home