Ανακτησιμότητα.
Λένε ότι τα λόγια μας, κάθε μας λέξη, ποιος ξέρει, ίσως και οι ζωές μας ολόκληρες, καταγράφονται στο σύμπαν.
Οι νόμοι του Bunnell
(O David Bunnell, είναι πολλά πράγματα μεταξύ των οποίων και ιδρυτής των περιοδικών PC Magazine, PC World και Macworld.)
1ος νόμος της Ανακτησιμότητας (retrievability)
Όλα είναι ανακτήσιμα.
2ος νόμος της Ανακτησιμότητας
Όλα αποθηκεύονται κάπου. Το μυστικό της ανάκτησης πραγμάτων είναι να ανακαλύψεις που είναι αποθηκευμένα.___________________
Ειρωνεία: Στο λεξικό το "retrievable" μεταφράζεται ως "ανακτήσιμος" ή "επανορθώσιμος". Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ό,τι κάνουμε αποθηκεύεται, έτσι ακριβώς όπως το κάναμε, για πάντα. Ανεπανόρθωτα.
20 Comments:
Kαι ο κύριος στη φωτογραφία γιορτάζει τη θεωρία του?Δηλαδή,την κακή πράξη που έκανα τις προάλλες υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να την ανακαλύψω δίπλα σε τίποτα χαλασμένα φιστίκια στο ντουλάπι?Αχ.....Μου έφτιαξε το κέφι το post και ήταν πολύ κακό.
Το κέφι...οχι το post.
Ανάκτηση δεδομένων!! Όλο το σύμπαν ένα pc κι εσύ να ψάχνεις σε ποιό κομμάτι του "σκληρού" αποθηκεύτηκαν. Γιατί ψάχνεις συνήθως? Για να φυλάξεις τα πολύτιμα και να σβήσεις τα άχρηστα. Ο κύριος της φωτογραφίας έχει απάντηση στο ερώτημα? Αν τα βρούμε μπορούμε να σβήσουμε όσα μας εκθέτουν?
(!)
Φαίνεται σωστό.
Διότι αν σκεφτούμε ότι και ο εγκέφαλός μας αλλά και οι σύγχρονοι Υ/Π αποθηκεύουν και ανακαλούν τα στοιχεία που εισάγονται ακριβώς όπως είναι, μπορεί το ίδιο να συμβαίνει και με το σύμπαν αφού και αυτό φαίνεται να υπακούει στη λογική μιας "μηχανής".
Όμως την ακριβή διάρθρωση του Σύμπαντος δεν την έχουμε κατακτήσει ακόμα. Οπότε είναι λίγο παράτολμο να εξάγουμε κάποιο θεώρημα βασιζόμενοι σε αυτήν την λογική ακολουθία.
Φιλοσοφικά τώρα, μάλλον αρνούμαι να το δεχτώ σα θέση. Μπορεί να αποθηκεύεται μια λέξη μας ή μια πράξη μας αλλά γιατί να μην είναι επανορθώσιμη από μια άλλη που θα αποθηκευτεί δίπλα της και θα αποτελέσει αντίβαρο στη πλάστιγγα. Όχι ότι απαραίτητα υπάρχει θέμα κρίσης. Το αναφέρω επειδή έγινε λόγος για τύψεις. Είναι θέμα καθαρά ηθικό και νομίζω αγαπητέ Παράξενε, ότι στο Σύμπαν δεν υπάρχει ηθική. Διότι έτσι όπως το θέτεις, έχουμε απλή καταχώρηση. Για να έχουμε κρίση βάσει αυτής της καταχώρησης, πρέπει να έχουμε και κριτή. Αν λοιπόν στον άνθρωπο ο κριτής είναι ο "ηθικός νόμος" που εμείς οι ίδιοι ανακαλούμε από τον εγκέφαλό μας ( αφού μας το δίδαξαν) και στον Υ/Π ο προγραμματιστής, στο Σύμπαν ποιος είναι;
Μάλλον θέλεις να μας φοβίσεις.:)
Διακρίνω έναν αθεϊσμό?
Ο εγκέφαλός μας αποθηκεύει τα στοιχεία ακριβώς όπως είναι; Οι μηχανισμοί της αντίληψής μας, δηλαδή, λειτουργούν ως απλές φωτογραφικές μηχανές;
Ακόμη κι'αν αποθηκεύονται όλα αυτά, οι μηχανισμοί νομίζω πως είναι πολύ πιο περίπλοκοι. Δεν νομίζω πως πρόκειται για μια απλή παράταξη των πράξεων μας στη σειρά ή επανόρθωσης της προηγούμενης από την επόμενη. Πιστεύω ότι η κάθε πράξη υπάρχει μέσα σε όλες τις επόμενες με διαφορετική μορφή καιέτσι στήνεται ένα ατελείωτο γαιτανάκι(ιστορία), στο οποίο ακόμη και να υπάρχει μια λογική αναγκαιότητα είναι αρκετά δύσκολο να την κατανοήσουμε(έως αδύνατο).
Και ένα άλλο ερώτημα: Αυτή τη μηχανή της αναγκαιότητας που υπάρχει στη φύση ποιός τη χειρίζεται; Και γιατί, με την ίδια λογική, να μην υπάρχει και Ηθική στο Σύμπαν; Επειδή δεν μπορούμε να την καταλάβουμε εμείς σημαίνει ότι δεν υπάρχει;
Αυτά με αφορμή το ποστ και το κόμεντ της dianathenes.Τώρα μπερδεύτηκα για τα καλά:/ Καλές βουτιές(όχι στα βιβλια:)
Είχα διαβάσει κάποτε για ένα τσέχο επιστήμονα που έγραφε ότι θα μπορέσουμε στο μέλλον να ακούσουμε π.χ. λόγια του Σωκράτη!
Βασιζόταν, αν θυμάμαι καλά, στο ότι καμιά μορφή ενέργειας δεν χάνεται και ότι η ομιλία είναι ενέργεια, κλπ κλπ.. κάπως έτσι...
@Alex μάλλον αγνωστικισμό :)
@ mplim-mplom "Ο εγκέφαλός μας αποθηκεύει τα στοιχεία ακριβώς όπως είναι; Οι μηχανισμοί της αντίληψής μας, δηλαδή, λειτουργούν ως απλές φωτογραφικές μηχανές";
Σαφώς ναι. Το βρέφος για να "αντιληφθεί" το Κόσμο αυτό κάνει: φωτογραφίζει. Η διαδικασία της "επεξεργασίας" των δεδομένων έρχεται δεύτερη στη σειρά και επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες και αφορά την ερμηνεία του Κόσμου πλέον αλλά αυτό δεν βλέπω να έχει να κάνει με το θέμα που έθεσε ο Παράξενος.
Για το δεύτερο ερώτημα δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με το " μηχανή αναγκαιότητος".
Alex,
Ναι φαίνεται ότι περνάει πολύ καλά αυτός ο κύριος. Γι' αυτό ακριβώς έβαλα και την φωτογραφία του.
Μη διακρίνεις αθεισμό. Προσπαθώ να μην τα αγγίζω αυτά τα θέματα. Τουλάχιστον όχι άμεσα. Είναι πολύ λεπτά κι ευαίσθητα για τα χοντρά μου δάχτυλα.
oistros
welcome,
Μήπως αντί να τα σβήσουμε, να τα αναγνωρίσουμε και να τα αγαπήσουμε;
enteka
:)
bebitsa,
Πολύ όμορφο. Σε ευχαριστούμε.
Μπλιμ-μπλομ
Ενδιαφέρουσες σκέψεις και ερωτήσεις.
Δεν έχω πρόχειρες τις απαντήσεις :)
Ροδιά,
Ακριβώς. Η έμπνευση ήρθε σε μεγάλο βαθμό από αυτό που λες.
Dianathenes
Το πιο εύστοχο από όσα έγραψες νομίζω ότι ήταν το "Μάλλον θέλεις να μας φοβίσεις."
Έχεις δίκιο. Θέλω να πω... "φοβήθηκα" ότι το κείμενο μπορεί να δράσει "εκφοβιστικά". Ειδικά το "ανεπανόρθωτα". Δεν ήταν όμως αυτή η πρόθεσή μου. Γι' αυτό και πουθενά δεν αναφέρομαι σε τύψεις ή κρίση. Η αρχική ιδέα ήταν αυτό που αναφέρει η Ροδιά. (και η "αιώνια επιστροφή" του Νίτσε, αλλά ας το αφήσουμε)
Τώρα επί της ουσίας. Μια επόμενη πράξη μπορεί να αντισταθμίσει μια προηγούμενη (ότι κι αν σημαίνει αυτό) αλλά αυτό δεν αναιρεί, δεν "εξαφανίζει" τις δύο αυτές πράξεις. Αυτές παραμένουν ίδιες κι απαράλλαχτες.
Σας φιλώ. Δίνετε ερεθίσματα για σκέψη.
dianathenes, νομίζω ότι αυτές οι 2 λειτουργίες της αντίληψης(αποτύπωση-επεξεργασία) γίνονται ταυτόχρονα και δεν μπορείς να απομονώσεις τη μια από την άλλη.
Όσο για το δεύτερο ερώτημα, ίσως δεν εκφράστηκα σωστά. Αυτό που εννοούσα είναι ότι η φύση υπακούει σε μια συγκεκριμένη λογική. Δεν υπάρχει τυχαιότητα. Κατά τον ίδιο τρόπο, γιατί να μη γίνεται το ίδιο με την Ηθική; Θέλοντας να πω ότι αν και ενεργούμε βάσει υποκειμενικών προθέσεων, μπορεί παράλληλα να ενεργούμε χωρίς να το ξέρουμε προς την πραγμάτωση ενός καθολικού σκοπού.Βέβαια, σ'αυτή την περίπτωση τίθεται το ζήτημα του κατα πόσο ελεύθεροι είμαστε:/
Ξέφυγα νομίζω, ως συνήθως..Καληνύχτες:)
Η "αιώνια επιστροφή" είναι μια συμπαθής πυξίδα για να οδηγήσει τη ζωή κάποιου, αλλά στο σενάριο κατά το οποίο δεν υπάρχει τίποτα μετά θάνατον, πρόκειται απλώς για ένα ρομαντικό αστείο, καθώς δεν υφίσταται ως πραγματικότητα. Σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει "εμπρός"!
(Παράξενε, μπορεί να σε ενδιαφέρει το ότι, στην Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι, ο Κούντερα έχει σχολιάσει το θέμα τής αιώνιας επιστροφής με πολύ εντυπωσιακό τρόπο, κυρίως στην ενότητα "Η μεγάλη πορεία (προς τα εμπρός)". Σίγουρα στο προτείνω, αν δεν το έχεις διαβάσει.)
Καλύτερα να είχα γράψει "ρομαντική παρανόηση", όχι "ρομαντικό αστείο".
Διάβασα και ξαναδιάβασα και το ποστ και τα σχόλια και ομολογώ ότι δεν κατάλαβα και πολλά (δεν έχω και πολλή ώρα που ξύπνησα).
Αν μπορεί ας βοηθήσει κάποιος:
εφόσον ανακτώνται μεν, είναι ανεπανόρθωτες δε, σε τι μπορεί να μας φανεί χρήσιμη αυτή η αποθήκευση ή ακόμα και η ανάκτηση?
O αθεϊσμός αναφερόταν στο σχόλιο dianathenes
Thrass,
Thanks.
Την "ελαφρότητα" τη διάβασα πριν πολλά χρόνια. Δεν μου έμειναν πολλά πράγματα. Προφανώς την διάβασα σε κακή στιγμή και αρνητικά προκατειλημμένος.
Μυγίτσα μου,
Δεν φταις εσύ.
Αυό το ποστ είναι 3 σε ένα.\
1. Η πρώτη παράγραφος. (μια υπόθεση)
2. Οι νόμοι (δηλαδή η γνώμη) του Bunnell
3. Ένα σχόλιο στη έννοια δύο λέξεων που είναι συνλωνημες αλλά στο συγκεκριμένο contex (του 2) αλληλο-αποκλείονται.
Μπέρδεμα δηλαδή.
Διαβασέ το σαν μια ενδιαφέρουσα υπόθεση. Και σκέψου τις πιθανές συνέπειες.
Η αποθήκευση/ανάκτηση είναι μια μορφή αιωνιότητας. Φαντάσου να μπορούμε π.χ. να ανακτήσουμε τη ζωή του Σωκράτη.
Είναι όπως όταν βλέπεις ταινίες του '50 με πρωταγωνιστές που έχουν πεθάνει. Μόνο που εδώ μιλάμε για την ίδια την ζωή κάποιου.
Alex,
Sorry,
μου είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσω ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω μου ούτε καν στο μπλογκ μου :-)
Ok, αυτά τα κατάλαβα.
Απλά το σχόλιό σου με μπέρδεψε. Αυτό το "ανεπανόρθωτα" στο τέλος ήταν σαν προειδοποίηση ότι κάτι σοβαρό (κι ανεπανόρθωτο) θα πάθουμε.
Είπα κι εγώ, τι έγινε και πάλι δεν το πήρα χαμπάρι? :)
Ανεπανόρθωτο;
Του αφήνω μια μικρή ελπίδα να αντιστραφεί
πριν την απομάκρυνση απο το ταμείο.
Μετά, αν σηκωθεί στα αστέρια ή όπου αλλού
"αποθηκεύεται", είναι όντως αργά.
Γι αυτό, ότι κάνουμε εδώ παίδες!
Μετά όλα είναι ιστορία.
έτσι είναι ακριβώς
γι' αυτό προσοχή σε σκέψεις και πράξεις!
γιατί ό,τι φεύγει επίσης από μας γυρνάει και σε μας
Ι.
Βέβαια. Η μικρή ελπίδα μας ότι όλα είναι δυνατά μέχρι την απομάκρυνση...
Η ελπίδα που πεθαίνει τελευταία.
kalliopi
welcome
Δημοσίευση σχολίου
<< Home