Σε δικαιούμαι.
Δεν είναι ότι δεν θα βρεις κάποιον καλύτερο από εμένα. Μπορείς να βρεις. Δεν είναι αυτό. Είναι ότι θα σε θέλει για τους λάθος λόγους. Δεν θα αγαπήσει τις ρυτίδες σου, τη μύτη σου, τη γκρίνια σου. Δεν θα ερωτευτεί το ηλίθιο ύφος που παίρνεις όταν κάνεις λάθος. Τις ώρες της μοναξιάς, δεν θα παραμιλάει μιμούμενος τους ακκισμούς σου, για να νιώσει λιγότερο μόνος. Θα εστιάσει στα προφανή. Δεν θα δώσει σημασία στα στραβά δάχτυλα των ποδιών σου. Δεν θα ισχυριστεί ποτέ ότι πήραν το στραβό δρόμο ηθελημένα, «από άποψη», όπως επέμενα εγώ.
Οι άνθρωποι, όπως και τα πράγματα, δεν πρέπει να ανήκουν σε αυτούς που μπορούν να τα αποκτήσουν. Ούτε καν σε αυτούς που τα αξίζουν. Πρέπει να δίνονται σε αυτούς που τα αγαπάνε, - που τα χαίρονται - περισσότερο.
Μα βέβαια κάτι τέτοιο, αν ίσχυε, θα άφηνε πολλούς "επιτυχημένους" χωρίς τίποτα.
Και εμένα θα με άφηνε χωρίς εμένα, αλλά με εσένα.
posted by Παράξενος @ 6:06 μ.μ.
42 Comments:
Ομορφο πολύ.
"Σε δικαιούμαι"
Ο τίτλος με έστειλε τελείως.
καλό σ/κ
Κι εμένα με έστειλε. Το διάβασα και σάστισα. Βγήκα έξω και εδώ και δύο ώρες αυτό σκέφτομαι. "Σε δικαιούμαι".
Είναι τόσο δυνατό που δεν έχω το κουράγιο ούτε να παίξω το ρόλο μου, της ενοχλητικής μύγας, και να διαφωνήσω.
Νομίζω λυπήθηκα κιόλας...
Εύγε.
Δικαίωμά σου βέβαια να πιστεύεις πως "δικαιούσαι".
Κάτι τέτοια όμως με κάνουν και παίρνω τα βουνά!!!
Παπαπαπαπαπαπαπαπαπαπαπα ΜΑΜΑ ΜΟΥ!
Χνούδι,
Ευχαριστώ πολύ.
Μύγα,
Ότι ρόλο κι αν διαλέξεις, τον παίζεις καλά :-)
Ροδιά,
Σου εύχομαι να μην νιώσει κανείς έτσι για εσένα. Ηρέμησες τώρα;
Ευχαριστώ.
Γι' αυτό κι εγώ άλλαξα.
(πρώην μύγα)
Με άλλα ρούχα λοιπόν, κι αφού έχουν περάσει πολλές ώρες που το σκέφτομαι, θα πω το εξής:
Το θέμα δεν είναι τι (νομίζεις πως) δικαιούσαι εσύ. Το θέμα είναι τι θέλει να δικαιούται ο άλλος.
Και μάλλον ευτυχώς.
Χμμμμμμμμ... Ελπίζω να μην τα γράφεις μόνο εδώ, να της τα λες κιόλας.
Ίσως αν μου τα έλεγε κι εμένα να μην είχα φύγει. Όταν αποφάσισε να μου τα πει ήταν αργά: είχα κλείσει τ' αυτιά μου.
Μίλα της!
Ladybug,
Με γειά.
Δεν έπρεπε να το σκεφτείς. Έπρεπε να το νιώσεις. Παρεξήγησες. Πρόκειται για έκφραση αγάπης κι όχι για απειλή κατά της ελευθερίας του άλλου.
Composition doll,
Πολύ σοφό αυτό που λες.
Μα ίσως είναι ήδη αργά.
Μίλα της.
Τα δικαιώματα κατακτούνται, έτσι δεν είναι;;
Το νιώθω. Σε νιώθω.
Γι'αυτό σου είπα πως το σκεφτόμουν όλο το απόγευμα.
Όμως δεν θα μπορούσα να το πω σε κάποιον. Ίσως δεν μπορώ να διεκδικήσω.
Αν εσύ μπορείς, η γνώμη μου κι εμένα είναι να το κάνεις.
Αν μόνο υπήρχε δικαιοσύνη (δεν θα είχε καν στραβά δάχτυλα ποδιών)
Ο καθένας, μοναδικός στον τρόπο του.
Κι ο δικός σου ο τρόπος είναι χάδι αιχμηρό. Μα χάδι.
Μοναδικά, για τούτο πολύτιμα τα δικά σου συναισθήματα.
Δικαιούσαι να τα εκφράσεις.
Αυτό το post δικαιούται ένα comment.
Το καταλαβαίνω απόλυτα το νόημα. Το νιώθω. Όπως επίσης νιώθω πόσο ανακουφιστικό είναι να εκφράζεις (ρομαντικά μεν - αλλά και άλλο τόσο κυνικά δε...) σκέψεις που ξέρεις ότι σε πολλούς (όπως η rodia) θα φαίνονταν ανάρμοστες ή ανορθόδοξες. Χωρίς να σε νοιάζει. Ακριβώς γιατί το δικαιούσαι (όπως λέει και η καπετάνισσα).
Πανέμορφο...
Απόλυτα ανθρώπινο.
Φοβερά τρυφερό.
Κι αργός θάνατος όταν δεν έχει παραλήπτη....
Τα σέβη μου.....
Tης είπα: Δε σε δικαιούμαι. Μου είπε: Κάνεις λάθος. Και μετά χώρισαν οι δρόμοι μας, όπως πάντα.
Φοβερό ποστ.
Εμένα πάλι μου είπε σε δικαιούμαι και μετά με χώρισε, άντε να βγάλεις συμπέρασμα.
Ladybug,
:-)
I.
"Τα δικαιώματα κατακτούνται, έτσι δεν είναι;;"
Έτσι είναι.
Καπετάνισσα,
Καλώς ήρθες.
Jason,
Ευχαριστώ.
ναταλία,
"Κι αργός θάνατος όταν δεν έχει παραλήπτη...."
Έτσι είναι.
Την αγάπη μου.
Thrass,
Εξαιρετικό σχόλιο.
Με κολακεύεις.
"σε δικαιούμαι"... τρομάζει όταν ειπώνεται σε κάποιον που δεν θέλει να το ακούσει
αυτή η τελεια μετά το "σε διακαιούμαι" πονεσε πιο πολύ απ'όλα.
raffinata,
...και συνήθος δεν θέλει... κρίμα.
northaura,
Τι να προσθέσω;..
Ό,τι πιο όμορφο έχω διαβάσει εδώ και καιρό. Και με εκφράζει πιο καλά από όλες τις αρλούμπες που γράφω τόσο καιρό.
Αν δεν έχεις πρόβλημα πόσταρα link προς το post σου. Απλώς με εκφράζεις.
Και ναι, τη δικαιούσαι.
μου διέλυσες τον εγκέφαλο αδερφε.
με την καλή έννοια.
και θυμήθηκα αυτό:
bright eyes-the calendar hung itself
Does he kiss your eyelids in the morning when you start to raise your head?
And does he sing to you incessantly from the place between your bed and wall?
Does he walk around all day at school with his feet inside your shoes,
Looking down every few steps to pretend he walks with you?
Does he know that place below your neck that is your favorite to be touched
and does he cry through broken sentences like I love you far too much?
Does he lay awake listening to your breath,
Worried that you smoke too many cigarettes?
Is he coughing now on a bathroom floor?
For every speck of tile there are a thousand more
that you won't ever see but most hold inside yourself eternally.
έχει περάσει καιρός και πιστέυω οτι τον δικαιούμαι ακόμα... και δεν με αφήνει να νιώσω διαφορετικά... αλήθεια ποιος ορίζει πότε θα σταματήσουν τα δικαιώματα μου πάνω του;
Έχει περάσει άλλος τόσος.. Μα με εκφράζει αυτό που γράφεις..
Afwnh k me ametrhtes skepeis na trigyrnane sto mualo mou...Pote den hmoun kalh ston grapto logo...K eilikrina den xerw giati grafw edw...Teleytaia omws ayto pou eniwsa diavazontas to keimeno sou to niwthw olo k pio syxna gyrw mou..omorfia psyxhs k monaxia...k ti tha meinei? H pikra tha metatrapei se glyka, h monaxia se dynamh k wrimothta k tote ola tha einai alliws..Enas filos mou eipe: "Ma pou exei adiko to paidi?".."Pouthena.." tou eipa..Den uparxei adiko k dikaio..Yparxei "etsi" k "alliws"..
Eisai omorfos anthrwpos..apla..
Sorry gia to megalo post...
Όμορφο αλλά εγώ γιατί στάθηκα στον επίλογο? Παράξενε όλοι οφείλουμε στον εαυτό μας να τον "δικαιούμαστε" πρώτα από όλα. Για να μην τον χάσουμε αν αλλάξουν τα "ιδιοκτησιακά καθεστώτα". Να θέλεις και τον εαυτό σου για τους σωστούς λόγους. Τόσο ζεστά, ανθρώπινα και όμορφα όσο "δικαιούσαι" κι εκείνη. Άλλωστε τι είναι ο έρωτας? Η πιο καλή μας αντανάκλαση στα μάτια ενός άλλου.
diki,
Δεν γράφεις αρλούμπες. Απλώς ανήκεις στην ευγενή και εκλειπούσα τάξη των μετριοφρόνων.
mel_p
Σε ευχαριστώ και για το "μου διέλυσες τον εγκέφαλο αδερφε" και για τους στίχους.
trilian νομίζω σου απάντησε ο unpaiktable,
Σας χαιρετώ και τους δύο.
Stella,
Το σχόλιό σου με άγγιξε. Πολύ αληθινό.
Είσαι τυχερή άν βλέπεις γύρω σου συχνά ομορφιά ψυχής και μοναξιά.
Εγώ είμαι δύσπιστος...
Oistros,
Χαίρομαι που αισθάνεσαι τη σημασία του επιλόγου. (σκεφτόμουνα να το γράψω με έντονα γράματα αλλά αποφάσισα να το αφήσω έτσι)
Eξαιρετικό.
Σε ευχαριστώ πολύ Old Boy.
τα είπαν οι υπόλοιποι, να μην τα ξαναλέω. σ'ευχαριστώ που το μοιράστηκες
triantara,
Thank you nonetheless.
Το δικαίωμα για να αποκτηθεί πρέπει διεκδικηθεί φωναχτά.
Και μιλάνε πιο δυνατά οι πράξεις από τα λόγια.
Ήξερα κάποιον που το φώναζε, το ούρλιαζε αυτό του το δικαίωμα- αλλά έκανε τα πάντα για να το χάσει. Κι έχασε τα πάντα...
Δώσε την ευκαιρία να δικαιούνται κι οι άλλοι -ΕΣΕΝΑ
Πόνεσε αυτό... (τώρα το είδα)
Πόνεσες κι εσύ, φαντάζομαι.
Τι κάνεις όταν αισθάνεσαι έτσι, Παράξενε; Πώς ανταπεξέρχεσαι;
Ρίξε καμιά συμβουλή - τυφλή έστω, γιατί κανείς μας δεν ξέρει το "κομμάτι" του άλλου που πονάει.
Να σαι καλά
Πανδέκτη,
Καλωσήρθες.
Έχεις δίκιο.
Mantalena,
Γλυκιά μου, δεν ξέρω τι κάνεις για να το ξεπεράσεις.
Μια λύση ίσως είναι να σκεφτείς: "Κι αυτό το λίγο που έζησα τόσο όμορφα, ήταν ένα υπέροχο δώρο. Ευχαριστώ"
Και εμένα το τέλος μου έμεινε...
...χωρίς εμένα, αλλά με εσένα...
Το πρόβλημα στην αγάπη είναι ότι κάποιος από τους δυο αγαπά πιο πολύ, γιατί τι και αν την "δικαιούσαι" αφου την αγαπάς; Άμα δεν σε αγαπά, ή δεν σε αγαπά τόσο, δε σε δικαιούται εκείνη, οπότε... φαύλος κύκλος :-(
Σ' ευχαριστώ που το πόσταρες..
Με έκανες να έχω ελπίδα, γιατί πραγματικά την αγαπώ και είναι όμορφη, χωρίς δεύτερη σκέψη... Και σ΄αυτήν μπορεί να αρέσω, αλλά έγω την φοβάμαι γιατί είναι τόσο όμορφη... Όμως με έκανες να αλλάξω προοπτική...
Πραγματικά σε ευχαριστώ
me aggikses... popo! Grafeis kai niwthw san na eisai o allos mou euatos...! Se dikaioumai...! MONADIKO! Mporw omws na to ekfrasw?! Fovamai, mhn xasw ki auto pou exw! Paraksene den grafeis apla... afineis istoria nomizw:) Na sai kala na mas grafeis...!
ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΣΑΙ ΑΛΛΑ ΕΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙΣ! ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙΣ...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Είχα ανάγκη να ανατρέξω στο πολύ αγαπημένο μου κείμενό σου, λόγω συγκυριών. Με έχει σημαδέψει η απλότητα, το βάρος κι η ευστοχία του.
Ευτυχώς,συνεχίζεις να είσαι έτσι και στα πιο πρόσφατά σου.
Κι έτσι να μείνεις.
δεν ξέρω αν υπάρχει(ς) ακόμη αυτό το βλογ, αλλά αυτό το ποστ είναι πέρα από χρόνο. όχι "διαχρονικό", αυτό ακούγεται φτηνό. πέρα από χρόνο, δεν μετριέται καν. υπέροχος.
ΚΚΜ
Χαιρομαι πολύ που συνεχίζεται (και συνεχιζετε) να διαβαζεται (διαβαζετε) αυτο το κείμενο.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home