Αναλυτική γεωμετρία.
Ξεσκαρτάρω πράγματα. Προσπαθώ να πετάξω ό,τι περιττό υπάρχει στο σπίτι - εκτός από μένα.
Σήμερα κοίταγα κάποια τετράδια που είχα κρατήσει από το σχολείο. Ανάμεσά τους κι εκείνο της αναλυτικής γεωμετρίας. Το ξεφύλλισα μπας κι έχω γράψει ή σχεδιάσει κάτι ενδιαφέρον. Τίποτα. Το μάτι μου όμως έπεσε σε μια μισολυμμένη άσκηση. Καθόμουν και την κοιτούσα για ώρα, αμήχανος. Διάβαζα το πρόβλημα και συνέπασχα με τις μάταιες προσπάθειες του μαθητή να βρει τη λύση.
Δεκατόσα χρόνια μετά, κι ακόμα δεν μπορώ να το λύσω. Αν και ασκούμαι κάθε μέρα. Το πρόβλημα της έλλειψης.
posted by Παράξενος @ 7:59 π.μ.
11 Comments:
Αρχισες το μαζεμα?Καλο κουραγιο...
Μην πετας πολλα πραγματα,γιατι καπου αναμεσα στα τοσα σκουδια κρυβονται αναμνησεις...
Υπάρχουν προβλήματα που δεν χρειάζονται εξάσκηση.
Ίσα-ίσα που, όσο τα παλεύεις, τόσο εκείνα σου χαμογελούν χαιρέκακα του στυλ "να θα φας!"
Αυτό που θέλουν είναι να μείνουν στην άκρη.
Στη γωνία.
Τιμωρία, ακόμα καλύτερα.
Με το ένα πόδι, να μην σε γυροφέρνουν κιόλας.
Κάποια στιγμή θα 'ρθουν μόνα τους.
Κι απρόσμενα θα σου πουν "λύθηκα"!
Είν' ευτυχής όποιος μπορεί κάθε σκόπελο δημιουργικά να μετατρέπει σε νησίδα που πάνω θ'ακουμπάει και κάτι θα κερδίζει.
πέτα, πέτα ό,τι το περιττό, κι "εσένα" μαζί αν χρειάζεται, κι όσα δεν λύθηκαν όταν έπρεπε, μη περιμένεις να λυθούν τώρα... βάλε καινούριες ασκήσεις προς λύση :)
...
:)
Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Πόσα χρόνια είπες πως έχουν περάσει; Λογικό δεν είναι... λοιπόν; Καλό κουράγιο με το μάζεμα.
Μακάρι να έβρισκα και εγώ αυτές τις ασκήσεις. Δυστυχώς μου της πετάξαν άλλοι!!!
deadend mind,
Φυλάω ΠΑΡΑ πολλά πράγματα, κι ακριβώς όπως λες κι εσύ, τα βάζω σε κούτες στο πατάρι.
Αισθάνομαι ότι το κακό έχει παραγίνει. Πρέπει να πεταχτούν πράγματα. Ως πότε θα ζώ με αποκούμπι τις αναμνήσεις;
Πρέζα TV
Στην περίπτωσή μου οι αναμνήσεις είναι τόσες που με πνίγουν.
ladybug,
Σωστό και αισιόδοξο αυτό που λες.
(Ωχ! τελικά το πληκτρολόγιο μου μπορεί να γράψει τη λέξη "αισιόδοξο". Κι εγώ που νόμιζα ό δεν μπορεί.)
raffinata,
Είμαι στη φάση που περιγράφεις. Λες να πετύχει;
enteka
:-)
Νίκο,
Από τότε έχουν περάσει χρόνια.
Αλλά δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα που να μην με προβληματίσει κάποια έλλειψη.
Philos,
Ναι, είναι ωραίο πράγμα να τις ξαναβρίσκεις. Είναι όμως βάρος να τις φυλάς.
Θυμάσαι το θέμα με την ανακτησιμότητα;
Τα κείμενα σου με έχουν γ@μησει. Σοβάρα είναι τόσο ωμά και σπαρακτικά που κουδουνάκια στο κεφάλι μου κάνουν γκλιν γκλιν.
Σπάνια το παθαίνω αυτο. θενκς
evie,
Ίσως τελικά ο λόγος ύπαρξης αυτού του blog να είναι σχόλια και συναισθήματα σαν τα δικά σου.
Το πρόβλημα της έλλειψης???
Μα..αυτό είναι θέμα εστίασης.
Είτε εστιάζεις σε ό,τι λείπει
Είτε εστιάζεις σε ό,τι υπάρχει
Η λύση του προβλήματος είναι
να βγεις από το πρόβλημα
και να ασκηθείς σε κάτι άλλο.
Ασκήσου στη τελειότητα του κύκλου,
ή στην αιχμηρότητα του τετραγώνου,
ή στην αδικία/δικαιοσύνη του τριγώνου,
αντί να ασκήσε στην έλλειψη της έλλειψης.
Κάνω λάθος?
(ps. Εγώ πάντως προτίνω να ασκηθείς στην ομορφιά)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home