Το χαρτί.

Δεν ξέρω που είναι, τι απέγινε εκείνο το χαρτί. Ούτε θυμάμαι τι ακριβώς έγραφε. Βασικά ήταν μια μέθοδος αξιολόγησης γυναικών. Θύμιζε αυτοσχέδια φόρμα του excell. Στην πάνω οριζόντια γραμμη νομίζω ήταν γραμμένα ονόματα γυναικών. Στην αριστερή κάθετη γραμμη ήταν τα προσόντα, οι παράμετροι: εμφάνιση, ερωτισμός, glamour, αξιοπιστία, εξυπνάδα, απαιτήσεις, επικοινωνία, ευκολία... κλπ. Δεν θυμάμαι με ακρίβεια τα όλες τις παραμέτρους. Ήταν όμως μια καλοδουλεμένη λίστα. Δεν είχαν όλες οι παράμετροι την ίδια βαρύτητα. Για παράδειγμα υπήρχε παράμετρος ακόμα και για το πόσο κοντά μου έμενε η κοπέλα, η οποία βέβαια δεν είχε μεγάλη βαρύτητα. Αντίθετα η παράμετρος εμφάνιση είχε τεράστια βαρύτητα. Οι παράμετροι με μεγάλη βαρύτητα βαθμολογόντουσαν με άριστα το 20, ενώ οι παράμετροι με μικρή βαρύτητα με άριστα το 5. Με δυο λόγια ήταν ένα μαθηματικό, λογικό σύστημα για να αξιολογώ γυναίκες που γνώριζα και να ανακαλύπτω ποια μου ταιριάζει - αξίζει - περισσότερο. Ήταν νομίζω στα πρώτα χρόνια της σχολής που έφτιαξα και χρησιμοποίησα για λίγο καιρό εκείνο το χαρτί. Μετά το ξέχασα. Το έχασα.

Πολύ αργότερα γνώρισα εσένα. Σε έναν από τους χωρισμούς μας - δεν θυμάμαι αν έγινε τυχαία ή αν το έψαξα - βρήκα ξανά το χαρτί. Τσαλακωμένο, ανάμεσα στα άπειρα άλλα πράγματα που υπήρχαν στο τεράστιο συρτάρι του κομοδίνου μου. Το διάβασα και θαύμασα την δουλειά που είχα κάνει παλιότερα. Εντυπωσιάστηκα με την λεπτομέρεια των παραμέτρων και την αντικειμενικότητα της βαθμολογίας. Βάλθηκα να σε αξιολογήσω. Να δω γιατί σε θέλω. Να ανακαλύψω τι ήταν αυτό που με τραβούσε σα μαγνήτης κοντά σου. Πρόβλημα. Οι βαθμοί σου ήταν πολύ κακοί. Έχανες ακόμα και από κοπέλες που τα ονοματά τους ήταν στο χαρτί αλλά ούτε που θυμόμουνα ποιες ήταν. Κάτι πήγαινε στραβά. Ίσως έλειπε κάποια παράμετρος. Κάποιο χαρακτηριστικό στο όποίο εσύ έσκιζες κι είχα ξεχάσει να το λάβω υπόψη μου. Έκατσα και σκέφτηκα. Δεν έλειπε τίποτα. Τελικά, αυτό που με τραβούσε σε σένα δεν ήταν κάποιο συγκεκριμένο χαρατηριστικό. Έτσι, για να να συμπίπτει το χαρτί με την πραγματικότητα έπρεπε να κάνω πουστιά. Τράβηξα μια γραμμή στο κάτω μέρος του πίνακα και έγραψα: "νιώθω άνετα- περνάω καλά μαζί της". Με άριστα το 25.

Ήταν η τελευταία φορά που χρησιμοποίησα εκείνο το χαρτί.