Φιλοδοξίες (2).
Πολλές φορές η φιλοδοξία είναι μια διέξοδος από μία ελλειμματική ζωή.
Αφού δεν μπορώ να πετύχω τα "απλά", στοχεύω τα "μεγάλα". Αφού δεν μπορώ να βρω φίλους ας βρω θαυμαστές. Αφού δεν μπορώ να λέω καλά ανέκδοτα, ας κάνω διαλέξεις. Αφού δεν μπορώ να αγαπήσω, ας δημιουργήσω. Αφού δεν περνάω καλά, ας κάνω λεφτά.
Όταν "φας πόρτα" κάπου, προσπαθείς να ανοίξεις μια άλλη πόρτα κάπου αλλού. Καμιά φορά η «άλλη» σε οδηγεί σε πιο μεγάλα πράγματα από ό,τι η πρώτη. Καμιά φορά η «άλλη» ανοίγει πιο δύσκολα από την πρώτη. Αλλά αυτό, το πόσο δύσκολα ανοίγει μια πόρτα, δεν το μαθαίνεις ποτέ, παρά μόνο όταν την ανοίξεις...
posted by Παράξενος @ 5:09 μ.μ.
15 Comments:
α. μια φορά να κάνω κι εγώ σεφτέ.
β. καμιά φορά, εύκολα ή δύσκολα αδιάφορο, η άλλη πόρτα ανοίγει και δοξάζεσαι. Πιάσε ένα dry μαρτίνι και πιες στην υγειά σου. Από αύριο μπορείς να ξεκινήσεις πάλι το αυτομαστίγωμα.
γ. ναι, ο καθένας διαλέγει τα δεκανίκια της ελλειμματικής ζωής του. άλλοι λιώνουν στα παγκάκια ζητώντας "κοπελιά, ένα ευρώ" κι άλλοι λιώνουν στα γυάλινα κτίρια στίβοντας το κεφάλι τους για μια plexiglas μοσχαροκεφαλή με φτερά. άλλοι λιώνουν σε οικογενειακές ζωές με χαμογελαστές φωτογραφίες στα σκρίνια κι άλλοι λιώνουν βιδώνοντας το ανώνυμο πουλί τους σε ανώνυμες τρύπες. Τι έλεγα? Ναι, ο καθένας με το δεκανίκι του.
δ. από το παράθυρό μου βλέπω άνοιξη. τελικά είναι αμαρτία να κρατάμε τόσο πολύ χειμώνα μέσα μας.
Μήπως και η έλλειψη φιλοδοξίας από την άλλη σημαίνει έλλειμα πρωτοβουλίας και βόλεμα ή είναι πάντα δείγμα ισορροπίας και αυτογνωσίας?
ταπεινή μου γνώμη ότι η άμετρη τουλάχιστον φιλοδοξία κρύβει μια αδυναμία, αδυναμία να αποδεχτώ τα προφανή, αδυναμία να προσαρμοστώ στα λίγα που φτάνω, κι ας προσπαθώ έπειτα και για το κατι τις μου παραπάνω, αδυναμία να χάνω το στόχο, αδυναμία να προσπαθήσω περισσότερο, αδυναμία να επιδείξω πείσμα και θέληση...
και τελικά ο φιλόδοξος την ΄"αλλη πόρτα" την ανοίγει???
δεν θυμάμαι ετυμολογία αλλά θαρρώ πως η λέξη σημαίνει αγαπώ την δόξα... (αν κάνω λάθος διορθώστε με παρακαλώ)
κι η δόξα σηκώνει πολλή κουβέντα, την αγαπώ γιατί νιώθω μικρός και τη θέλω δεκανίκι να μου καλύψει τη μικρότητά μου?
την αγαπώ γιατί νιώθω μόνος και μεσα από δαύτη η μοναξιά θα γλυκάνει λίγο?
την αγαπώ γιατί νιώθω ανασφαλής, και πιστεύω ότι θα μου δώσει ασφάλεια?
ή απλά παλεύω για το καλύτερο που έχω να δώσω και αν το καταφέρω χαίρομαι, εάν όχι το ξαναπαλεύω μέχρις ότου επιτευχθεί?
αυτό το τελευταίο είναι φιλοδοξία ή κάτι άλλο?
πωπω πολυλογία με έπιασε κι είναι η πρώτη φορά που αφήνω κάτι σε τούτη τη γωνιά - συγχωρείστε με αλλά με τσίμπισε το θέμα - πολλοί "φιλόδοξοι" γύρω μου και με αναστατώνουν...
Οι άνθρωποι γέρνουν ευλαβικά προς την δόξα όπως ακριβώς τα ηλιοτρόπια στον ήλιο...
Φίλοι, χιούμορ, αγάπη απο τη μία. Θαυμαστές, διαλέξεις, λεφτά απο την άλλη. "Απλά" τα πρώτα, "δύσκολα" τα δεύτερα. Αν ήταν έτσι όμως δε θα χρησιμοποιούσες εισαγωγικά και η χρήση αυτών φανερώνει το αντίθετο. Η αλήθεια του καθενός είναι υποκειμενική και όταν η αλήθεια που νιώθουμε αντικειμενικά είναι σκληρή την προσαρμόζουμε για να μπορούμε να ζήσουμε μαζί της. Το έλλειμμα φίλων βαφτίζεται θαυμαστές, το έλλειμμα αγάπης βαφτίζεται φράγκα! Κι όλα αυτά για να ξεγελάμε τη μοναξιά μας μόνο που τελικά με το να την αγνοούμε επειδή δεν την αντέχουμε ξοδεύουμε τον εαυτό μας σε ματαιότητες!
Εγώ πάντως μέχρι σήμερα ακόμη δεν έχω καταλάβει τί θα πει "φιλόδοξος"...Πολύ αλήθεια το λέω...Όμως είναι μέσα μου σαν κάτι κακό...
...που να δεις όταν θες να την κλείσεις!
Εγώ πάντως έχω αρχίσει να βλέπω τον εαυτό μου πολύ καχύποπτα...
Τι άραγε απ' όλα όσα κάνω, το κάνω επειδή δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο;
Άσε που δε θεωρώ και κακή τη φιλοδοξία...
Το "φιλοδοξίες (1)" που είναι;
Lost
Εξαιρετικό σχόλιο. Thanks. Συμφωνώ στα δύο θέματα που θίγεις. Αποενοχοποίηση και η φιλοδοξία δεν είναι κακό πράγμα.
philos
Δεν ξέρω να σου πω με σιγουριά αγαπητέ φίλε. όπως βλέπεις και στο αρχικό κείμενο δεν είμαι απόλυτος.
paraxeno
Η ταπεινή σου γνώμη είναι και πολύ ενδιαφέρουσα νομίζω.
the_return
Oh dear! ;-)
2Σx2,
Στην αρχή νόμιζα ότι είσαι κορίτσι, μετά είδα ότι είσαι αγόρι. Βγάζεις μια ευαισθησία...
Maria_Adouaneta (Δε με λενε Μαρία) όχι απαραιτήτως κακό αγαπητότατη
Happyland
Σωστά. Κάποιες φορές είναι πολύ δύσκολο.
kira μου,
ούτε εγώ θεωρώ κακό πράγμα τη φιλοδοξία.
το "φιλοδοξίες (1) ψάξε, ψάξε και θα το βρεις... ;-)
Σας διαβάζω εδώ και αρκετό καιρό, και μόλις σήμερα βρήκα το χρόνο και να σας αφήσω ένα σχόλιο. Μου αρέσουν πολύ τα ποστ σας, είναι πολύ αληθινά και βαθύτατα.
Προχθές ξεφύλλιζα ένα γυναικείο περιοδικό, και έπεσε το μάτι μου σε ένα άρθρο, στο οποίο αναφέρονται στο ποστ σας "Το χαρτί" και αναφέρουν τη διεύθυνση του blog σας.
Μπορεί να σας ενδιαφέρει, μπορεί και όχι, απλώς σκέφτηκα πως πρέπει να σας το αναφέρω.
Καλό μήνα και καλή μεγάλη εβδομάδα.
Και καλώς σας βρήκα.
Το κείμενο σας δείχνει επικριτικό σε όσους προσπαθούν απέλπιδα ή μη - δεν έχει σημασία- να αγγίξουν το όνειρο ή απλά να ονειρευτούν. Αν ανοίγοντας την πόρτα του ΜΥΘΟΥ ή του ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ μου - ούτε αυτό έχει σημασία- χτυπήσω κάποιον που στέκεται αφελώς από πίσω της ή ποδοπατήσω κάποιον που αλλοπαρμένα στέκεται άχρηστα μπροστά μου, γιατί να είμαι ένοχη;Κι αν τώρα μοιάζω φαντασμένη γιατί να μην είμαι απλά ρεαλίστρια; Καλώς επιστρέψατε. Βλέπω πως τελείωσε η "τιμωρία" που μας επιβάλατε, εκτός κι αν την κατάλαβα μόνο εγώ:-)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Για να ξέρω το γιατί κάνω αυτό που κάνω (είμαι φανατικός καριερίστας, btw), απολαμβάνω μεγάλα διαλείμματα κατά καιρούς.
Μέχρι τώρα έχω κάνει δύο τέτοιες μεγάλες "διακοπές". Επέστρεψα όμως, κάθε φορά.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΑ ΕΓΡΑΨΕΣ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2007...ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΕΓΩ ΑΝΟΙΞΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΙΣ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΕΠΕΙΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΠΟΡΤΑ ΕΚΛΕΙΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!..,Σ΄ΕΜΕΝΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΥΝΕΒΗ ΑΥΤΗ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ...
δεν υπαρχει πιθανοτητα να μην εχεις σχεση με τον καλλιτεχνικο χωρο.ετσι νομιζω εγω.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home