Το "τι" το "πώς" και το "γιατί". (μέρος 1ο)
Μέρος 1ο: Το "ΤΙ" (ή "Η περιορισμένη αξία του αποτελέσματος")
Κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα βιβλίο που λέγεται "Η ευτυχία είναι απόφαση". Δεν το έχω διαβάσει - τα συμβουλευτικά βιβλία μου ξυπνούν μια αντιδραστικότητα. Ο τίτλος του όμως με έκανε να σκεφτώ.
Θα 'θελα μια ευτυχία που είναι απόφαση; Τι είδους ευτυχία θα ήταν αυτή; Τι είναι η ευτυχία; Απλώς μια αίσθηση, μια διάθεση; Η ευτυχία είναι μαγεία. Έχει αξία ακριβώς επειδή δεν ξέρεις γιατί σου συμβαίνει. Ένα αιφνίδιο φιλί τής μοίρας, που σχεδόν δεν σου αξίζει. Τι αξία μπορεί να έχει μια "ευτυχία κατά βούληση".
Γι' αυτό έχω ένα θέμα με τις αλάνθαστες μεθόδους, τις δοκιμασμένες συνταγές και το πάτημα των κουμπιών των ανθρώπων. Όσοι τα χρησιμοποιούν θεωρώ ότι "κλέβουν". Τι αξία έχει μια νίκη αν σε ευνόησε ο διαιτητής; Είναι το ίδιο να πηδήξεις μια γκόμενα επειδή σε γουστάρει και το ίδιο επειδή τής υπόσχεσαι καριέρα; Από την άλλη, στη ζούγκλα που ζούμε, ο καθείς και τα όπλα του.
Όμως η ευτυχία δεν είναι απλώς ένα αποτέλεσμα. Είναι εντελώς άλλο πράγμα να σκίσεις με λαχτάρα το ασημόχαρτο και να δαγκώσεις μια σοκολάτα. Και άλλο να πάρεις ένα "χάπι σοκολάτας". Οργασμό έχεις και με μια πόρνη, οργασμό και με την κοπέλα των ονείρων σου. Η ικανοποίηση όμως δεν είναι η ίδια.
Στην ευτυχία εκτός από το ΤΙ (αποτέλεσμα), παίζει ρόλο το ΠΩΣ και το ΓΙΑΤΙ. Αλλά για αυτά θα μιλήσουμε σε ένα επόμενο κείμενο.
(συνεχίζεται)
Σχετικά κείμενα:
Το αποτέλεσμα δεν μετράει.
Πλαστή ζωή
posted by Παράξενος @ 9:43 μ.μ.
4 Comments:
Σιγά να μην είναι απόφαση..
και σιγά μην η ζωή δίνει φιλιά...
... ευτυχία συνεχόμενη...κατόπιν αποφάσεως;;;;
μπλιαχ!
Νομίζω ότι ένας τίτλος του στυλ "Αποφασίστε την ευτυχία σας σε 11 βήματα", ή σε "11 μέρες", θα έδινε μεγαλύτερο κύρος και μεγαλύτερη εγκυρότητα στο βιβλίο!! :) .. συμφωνώ απόλυτα! Καλό απόγευμα!!
Βλέπω ότι η παρέα έχει χαλαρή διάθεση, ελπίζω σύντομα κι εγώ...
κατ' αρχήν να πω ότι πολύ με βοηθάει που βάζεις και τα σχετικά κείμενα από κάτω, συνδέονται απόλυτα κι έτσι παρακολουθώ καλύτερα τη σκέψη σου. Επί του θέματος τώρα: ευτυχία; ποτέ στη ζωή μου η ευτυχία δεν ήταν απόφαση. Πάντα ήταν μαγεία, με έβρισκε έτσι ακριβώς απροετοίμαστη, με ξάφνιαζε σαν ένας καταρράκτης που με έλουζε λυτρωτικά, ευτυχία για μικρά ή για μεγάλα πράγματα, αδιάφορο, κάτι που αναβλύζει από μέσα σου έτσι απλά. Εδώ και καιρό δε μου συμβαίνει συχνά. Θα περιμένω να γράψεις για το ΠΩΣ και το ΓΙΑΤΙ. Ίσως αυτό με βοηθήσει να καταλάβω μερικά πράγματα. Επίσης με απασχολεί και το εξής: όταν έχεις βιώσει την ευτυχία δεν είναι πιο οδυνηρή η έλλειψή της;
Δημοσίευση σχολίου
<< Home