Παρελθόν.
Πώς μπορώ να ξέρω ότι το παρελθόν δεν είναι μια φαντασίωση με σκοπό να εξηγήσει την αναντιστοιχία μεταξύ των άμεσων φυσικών μου αισθήσεων και των σκέψεών μου;
How can I tell that the past isn't a fiction designed to account for the discrepancy between my immediate physical sensations and my state of mind?
Douglas Adams.
posted by Παράξενος @ 9:04 μ.μ.
7 Comments:
Γιατί πολύ απλά δε γεννηθήκαμε μεγάλοι!!! Συνεπώς, προϋπήρξαμε σε άλλη ηλικία κάποια στιγμή μέσα στο χρόνο.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ειναι ενα μεγαλο θεμα...το παρελθον και το παρον ειναι σαν την προβολη ταινιων, που προβαλονται σε διπλανες αιθουσες!πρεπει να διαλεξεις!δεν μπορεις να παρακολουθεις 2 ταινιες ταυτοχρονα!
"Η διάκριση ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι μόνο μια ψευδαίσθηση, ακόμα κι αν είναι τόσο επίμονη"
...και στην τελική...
"Η φαντασία είναι πιο σημαντική απ' τη γνώση"
Albert Einstein
(Την καλημέρα μου..! :))
Τι θα σου αλλάξει αν δεν είναι πραγματικότητα και είναι φαντασίωση?
Δεν μπορείς να το ξέρεις. Άλλωστε, η ανθρωπότητα είναι σε θέση να χρησιμοποιεί το χρόνο σαν εργαλείο, αλλά δεν ξέρει τι είναι. Είμαστε ακόμα πολύ πίσω.
Παρεμπιπτόντως, ο Ντάγκλας Άνταμς γαμεί και δέρνει.
Αν το παρελθόν είναι μια διαρκής φαντασίωση, το παρόν μια ψευδαίσθηση, το μέλλον ένα μεγάλο ερωτηματικό κι εσύ προσπαθείς ακόμη να εξηγήσεις ένα νοητό συνηρμό που τα ενώνει, η απάντηση είναι ο αυθορμητισμός. Ορισμένες φορές δεν μπορούμε να αντιληφθούμε λογικά το κατά πόσο οι φυσικές μας αισθήσεις συμβαδίζουν με τις σκέψεις μας γιατί συχνά δρούμε χωρίς να σκεφτόμαστε...συνεπώς μια πράξη μας μπορει απλά να αποτελεί επανάληψη, αυτοδιόρθωση, πρωτοβουλία ή και τα 3 μαζί κι εμείς να μην μπορούμε να εξηγήσουμε τίποτα...ίσως να είμαστε πολλοί πίσω ακόμη όπως σωστά ειπώθηκε, ίσως πάλι αυτό να αποκαλέιται η μαγία της ζωής.
Εγώ θα προτιμήσω το δεύτερο, και σε κάθε περίπτωση δεν θα ζήσω ποτέ για το παρελθόν...χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα το αψηφήσω..
Δημοσίευση σχολίου
<< Home