Αυγουστος 2009
Αύγουστος 2009. Η πλατεία της Ν. Σμύρνης γεμάτη εικοσάρηδες. Στο Jolie κάθεται ένα ζευγάρι - πάνω από 60 ετών και οι δύο. Την έχει αγκαλιάσει. Κοιτάνε τα νερά στο κέντρο της πλατείας και δεν μιλάνε. Μου φαίνεται ότι διέκρινα ένα αδιόρατο χαμόγελο κάτω από το μουστάκι του - αλλά δεν είμαι και σίγουρος.
posted by Παράξενος @ 4:48 μ.μ.
6 Comments:
Το βλέμμα δε γερνάει ποτέ, γιατί πηγάζει από την αγέραστη και αέναη ψυχή..Όποιος έχει την "μαγκιά" να ακολουθήσει την ψυχή, τότε σίγουρα χαμογελάει κάτω από τα μουστάκια του!..:)
ρε Παράξενε! πρέπει να σκέφτομαι πολύ δυνατά, πέρασε καιρός μέχρι να ξαναδιαβάσω μπλογκ, μπαίνω εδώ που σε πεθύμησα και βλέπω να ασχολείσαι με την ανησυχία μου που τρέχει αυτόν τον καιρό!
Τι να πώ άλλο από τρρρ
Γεια σου ψυχή.
Πολύ χαίρομαι, παλιέ καλέ μου γρύλε.
Εκεί που συνήθως κάνουμε διακοπές οικοκγενειακώς,είμαι ένα ζευγάρι γύρω στα 90 που κάθε απόγευμα,μα κάθε απόγευμα κάνει βόλτα στο χωριό.Και είναι και οι 2 περιποιημένοι,και κρατιούνται χέρι-χέρι και εν ολίγοις είναι γλυκύτατοι και μου προκαλούνε δέος :)
εγώ "τους" ζηλεύω, ή μάλλον τους θαυμάζω και τους καμαρώνω.
κι αναρωτιέμαι αν θα φτάσω εκεί, κι αν θα μπορώ να είμαι έτσι με τη σύντροφό μου (κι εκείνη μαζί μου βεβαίως!!!)
είμαστε και κοντογείτονες βλέπω!
Αχ, αυτό το μουστάκι, πόσα δάκρυα και πόσα χαμόγελα έχει φιλοξενήσει. Πόσα έχει να θυμηθεί.
Καλό φθινόπωρο!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home