Πρόσκληση.
Αν είσαι νέα, λιγότερο πονηρή από το μέσο όρο και χαμογελαστή. Και τύχει να πεινάς Σάββατο βράδυ. Πέρνα από το σπίτι μου. Θα έχω φαγητό να σε κεράσω.
Βλέπεις τα Σάββατα παραγγέλνω ντελίβερι χωρίς να πεινάω. Μόνο και μόνο για να μού χτυπήσει κάποιος την πόρτα. Και δίνω πάντα πουρμπουάρ, μήπως με αγαπήσουνε περισσότερο.
Κουτό, αλλά τα Σάββατα η μοναξιά πονάει περισσότερο.
posted by Παράξενος @ 11:17 μ.μ.
15 Comments:
η δικη μου σαββατιατικη μοναξια ποναει περισσοτερο και γιατι μενω κοντα σε δρομο με μαγαζια. κατα τις δυο τρεις περνανε μπροστα απο το παραθυρο μου παρεες, ειναι ψιλομεθυσμενοι και γελανε και στην ησυχια ακουγεται πολυ η χαρα των αλλων.
αυτα τα ευχαριστα :)
ΠΡΕΠΕΙ να βγεις το Σάββατο και ΠΡΕΠΕΙ να είσαι ευδιάθετος.
Μόνο για την υποδοχή δεν είμαι σίγουρη, πού μπαίνει το κέρμα.
αλήθεια πόσα λεφτά έχεις ξοδέψει? : )
μάλλον έχεις δίκαιο για το σάββατο....όταν ξέρις πως οι περισσότεροι είναι έξω και διασκεδάζουν....και εσύ είσαι αναγκσμένος να φορέσεις την μάσκα του χαμογελαστου ανθρώπου ακόμη μια φορά!
Αν και δεν είμαι λιγότερο πονηρή και χαμογελαστή από τον μέσο όρο θα περνούσα ευχαρίστως από το σπίτι σου για να μαγειρέψω κάτι καλό να φάμε παρέα.
Η παρέα μου όμως,προφανώς δεν σου κάνει...! :)οπότε...
Κουτό,ίσως που ρωτάω,αλλά γιατί η μοναξιά πονάει πιο πολύ τα Σάββατα;
deadend mind,
μη μασας deadend
Ανώνυμη,
Ναι, ΠΡΕΠΕΙ!
Αλλιώς... "είμαστε προβληματικοί"
stolenblood,
Έχω ξοδέψει άπειρα χρήματα.
Το μόνο καλό με το να είσαι μόνος είναι ότι δεν απαιτούνται μάσκες.
Ψυχή,
Πέρνα!
Το "γιατί το Σάββατο" το εξηγούν πολύ καλά οι προλαλήσασες.
Πονάει το κάθε λεπτό που μόνο με μια λέξη ή με μια κίνηση του διπλανού σου καταλαβαίνεις ότι τελικά είσαι μόνος. Και ας είσαι ανάμεσα σε πολλούς.
Καλή σου μέρα.
Ακούσια μοναξιά δεν πρέπει καμία μέρα να παθαίνεις. Κι η δική σου δε φαίνεται οικειοθελής.
Γειά σου Παράξενε
Μοναξιά είναι η απουσία του άλλου.
Αν την αντικαταστήσεις με την μοναχικότητα που είναι η παρουσία του εαυτού, δεν θα έρθει ποτέ ξανά "Σάββατο".
Γιατί δε βγαίνεις μόνος?
Οι περιφερόμενες μοναξιές ανάμεσα σε ήχους εκκωφαντικούς και σε μέρες συγκεκριμένες δεν μπορεί να καθορίζει το βαθμό μοναξιάς κανενός.
Οι σχέσεις των ανθρώπων είναι επί της ουσίας διαδικές και πρωταρχική σχέση είναι αυτή με τον εαυτό μας.Αν δεν τα έχω καλά μ'αυτόν,δεν μπορώ να τα έχω καλά με κανέναν!
Είναι σαν να λέμε πως είμαι παντρεμένος, αλλά ζω ως εργένης! :)
Αυτομάτως το ένα ακυρώνει το άλλο!
Σάββατο είναι θα περάσει!...;)
υ.γ.:η πρόσκληση ελπίζω να είναι ανοιχτή για οποιοδήποτε Σάββατο.Ναι;
Έρχομαι μόνο και μόνο για να βαφτίσουμε Δευτέρες τα Σαββατόβραδα...
Μην παραγγείλεις ξανα... υπόσχομαι να σου μαγειρεύω συνταγές από μνήμης, που κάποτε είχαν μαγέψει εκείνες τις μοναξιές που αποφάσισαν να δημιουργήσουν τον κόσμο... τους πλανήτες... τις τροχες... για να υπάρχουν συναντησεις, εκεί που αμέρημνος κοιτάς έξω από το παράθυρο μιας μελαγχολικής εσωστρέφειας...
Καλημερα
thank dog its caturday night!!
enjoy ur loneliness
(θέλω να πιστεύω φίλε ότι δεν μας δουλεύεις και αυτά που γράφεις ισχύουν. είτε ισχύουν όμως είτε όχι, αναγνωρίζεις να υποθέσω ότι η κατάστασή σου είναι μη-κανονική ε?)
αναρωτιέμαι ποιό είναι το κανονικό...
Το χειρότερο είναι να είσαι έξω να έχεις παρέα και να νιώθεις ΜΟΝΑΞΙΑ πραγματικά και δεν το λέω να παρηγορήσω αλλά πια η μοναξιά μου είναι παρέα μου …και πολλές φορές σαν μονόδρομος μοιάζει …
Το θέμα είναι τι περιμένουμε …ακόμα.
θα ερχόμουνα εγώ αλλά δεν είμαι τίποτα από αυτά που γραφείς και δεν θα με αντέξεις …. φιλιά πολλά
***(θα ήθελα όμως πολύ να σε γνωρίσω)
Οι γνωστοί είναι μια καλή δικαιολογία για να μην αποδεχτεί κανείς την μοναξιά του, οι φίλοι είναι πρόσωπα στα οποία βλέπουμε τον εαυτό μας (την πρωταρχική μας σχέση) ή μια πτυχή αυτού, αυτόν τον άλλο με τον οποίο συνομιλεί κανείς συχνά και χαρακτηρίζεται μη κανονικός επειδή δήθεν μονολογεί ή ''μιλάει μόνος του'' πιο λαικιστικά.
ένα μοναχικό μέρος, αποβάθρα, ταράτσα, πάρκο, ένας, το πολύ δύο φίλοι, ή κανένας, λίγο αλκόολ, αλλά όχι απαραίτητα, και ο ουρανός, η μεγαλύτερη παλέτα όπως άκουσα από κάποιον, συζήτηση, πολύ, λίγη, ίσως και σιγή - έχω περάσει πολλά εξαιρετικά μεσημέρια, απογεύματα και βράδια, Τρίτες, Παρασκευές έτσι και εξίσου αποτυχημένα σαββατόβραδα όντας ανάμεσα σε δεκάδες γνωστούς και φίλους.
Αμφιβάλλω αν αυτό με κάνει μη κανονικό, άλλωστε η κανονικότητα είναι απόλυτα σχετική suddenly my mind stuck.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home