"χρήσιμο" είναι το ψέμμα γιατί αυτό είναι το καύσιμο για να κινηθούν τα πάντα στη ζωή. Η αλήθεια στέκει στο βάθρο της και μας παρακολουθεί. Αν τύχει και στρέψουμε τα μάτια μας πάνω της, μένουμε παγωμένοι, όπως στη θέα της Μέδουσας.
Μ' άρεσε και το σύντομο του κειμένου και η φωτογραφία. Όπως τα γράμματα της άμμου σβήνονται απ' τα κύματα της θάλασσας, έτσι και οι αλήθειες που πονάνε "σβήνουν" από τα ψέματα που τις γλυκαίνουν...αιώνια αυτά...
Θα συμφωνήσω με τον thrass. Όταν βλάπτεις κάποιον, ακόμη και τον ίδιο σου τον εαυτό, εν αγνοία σου, έχεις μια δικαιολογία. Αν όμως ξέρεις, τότε δεν έχεις καμία δικαιολογία κι αυτό δεν καταπίνεται εύκολα. Ίσως πρέπει να εφεύρεις καινούριες. Κάποιοι συμβιβάζονται.
Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας. Πολύ συχνά τα σχόλια που κάνετε είναι τόσο ενδιαφέροντα που μπαίνω στον πειρασμό απλώς να ανοίξω ένα θέμα χωρίς να πάρω σαφή θέση, περιμένοντας τα σχόλια... Προσπαθώ να μην το κάνω. (εδώ δεν είναι ούτε φόρουμ ούτε το μπλογκ του Ν Δήμου. χαχα! inside jocke)
Μύγα, mplim mplom και φίλτατε I. Σας ευχαριστώ για την ηθική υποστήριξη και σας την ανταποδίδω με ένα χαμόγελο :)
bebitsa, deadend mind, thrass, Elisavet, Δώσατε πολύ ενδιαφέρουσα τροπή στο αρχικό κείμενο. Ομολογώ όμως ότι δεν το έχω σκεφτεί πολύ το μεγάλο θέμα της απόκρυψης της αλήθειας. Οπότε δεν έχω να προσθέσω κάτι.
Αυτό που με απασχολεί πραγματικά είναι η ματαιότητα της σοφίας.
Ladychill, Λένε ότι μπορούμε να πάρουμε από κάτι μόνο ό,τι έχουμε ήδη μέσα μας. Πήρες περισσότερα επειδή είχες περισσότερα.
Παράξενε, μα απ' όλες τις ματαιότητες, η ματαιότητα της σοφίας σε πείραξε; Σε περίπτωση που θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα, σου υπενθυμίζω και τη ματαιότητα της βλακείας :)
Προς Thrass: Η βλακεία δεν είναι κάτι που αγωνίζεσαι για να φτάσεις άρα δεν ενέχει και την έννοια του μάταιου καθώς δεν υπάρχει ενέργεια. Η είσαι βλάκας ή δεν είσαι. Η σοφία τουναντίον, την οποία πολλοί εραστές αιώνες τώρα προσπαθούν και θα προσπαθούν να κατακτήσουν δεν χαρίζεται εκ γενετής. Και ο παράξενος καλά κάνει και ερωτά, προς τι ο αγών; άντε και έγινες σοφός - αν και ο αγώνας μένει πάντα ατελής, αφού κάθε απάντηση γεννάει μια καινούρια ερώτηση - ποιο το αποτέλεσμα ; συχβά είναι και η αυτοκτονία, αλλά ας το αφήσουμε στην άκρη αυτο). Μήπως ισχύει τελικά το "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι;
14 Comments:
"χρήσιμο" είναι το ψέμμα γιατί αυτό είναι το καύσιμο για να κινηθούν τα πάντα στη ζωή.
Η αλήθεια στέκει στο βάθρο της και μας παρακολουθεί.
Αν τύχει και στρέψουμε τα μάτια μας πάνω της, μένουμε παγωμένοι, όπως στη θέα της Μέδουσας.
Πράγματι είναι πολύ δύσκολο.
Όμως είναι τόσο μεγάλη η ικανοποίηση αν τα καταφέρεις, που αξίζει τον κόπο.
Εξάλλου, δεν μου φαίνεσαι για τύπος που του αρέσει το βόλεμα :)
Καλή εβδομάδα
εεε τώρα φταίω εγώ που θα σου υπενθυμίσω ότι "το καλύτερο είναι αυτό που φαίνεται πιο δύσκολο"? Εσύ το είπες!:Ρ
Εδώ μου ταιριάζει..
Μ' άρεσε και το σύντομο του κειμένου και η φωτογραφία. Όπως τα γράμματα της άμμου σβήνονται απ' τα κύματα της θάλασσας, έτσι και οι αλήθειες που πονάνε "σβήνουν" από τα ψέματα που τις γλυκαίνουν...αιώνια αυτά...
γιατί με ενοχλεί...που έχεις δίκιο;;
...aκομη κι αν υποθεσουμε οτι γνωριζεις Την Αληθεια,ποιος σου ειπε οτι εχεις το δικαιωμα να τη λες δημοσια;(καπου το διαβασα)
Το πιο εύκολο ειναι να κάνεις σαν να μην υπάρχει. Σαν να μην την ανακάλυψες ποτέ. .
Deadend mind, ήρθα για να πω ακριβώς το αντίθετο! Είναι ομοίως δύσκολο να υποκριθείς ότι δεν την ξέρεις! Πράγμα που συνήθως είναι αναγκαίο.
Θα συμφωνήσω με τον thrass. Όταν βλάπτεις κάποιον, ακόμη και τον ίδιο σου τον εαυτό, εν αγνοία σου, έχεις μια δικαιολογία. Αν όμως ξέρεις, τότε δεν έχεις καμία δικαιολογία κι αυτό δεν καταπίνεται εύκολα. Ίσως πρέπει να εφεύρεις καινούριες. Κάποιοι συμβιβάζονται.
PARAΞENE>>
Ευχαριστώ... για όλα.
Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας.
Πολύ συχνά τα σχόλια που κάνετε είναι τόσο ενδιαφέροντα που μπαίνω στον πειρασμό απλώς να ανοίξω ένα θέμα χωρίς να πάρω σαφή θέση, περιμένοντας τα σχόλια... Προσπαθώ να μην το κάνω.
(εδώ δεν είναι ούτε φόρουμ ούτε το μπλογκ του Ν Δήμου. χαχα! inside jocke)
Μύγα, mplim mplom και φίλτατε I.
Σας ευχαριστώ για την ηθική υποστήριξη και σας την ανταποδίδω με ένα χαμόγελο :)
bebitsa, deadend mind, thrass, Elisavet,
Δώσατε πολύ ενδιαφέρουσα τροπή στο αρχικό κείμενο. Ομολογώ όμως ότι δεν το έχω σκεφτεί πολύ το μεγάλο θέμα της απόκρυψης της αλήθειας. Οπότε δεν έχω να προσθέσω κάτι.
Αυτό που με απασχολεί πραγματικά είναι η ματαιότητα της σοφίας.
Ladychill,
Λένε ότι μπορούμε να πάρουμε από κάτι μόνο ό,τι έχουμε ήδη μέσα μας. Πήρες περισσότερα επειδή είχες περισσότερα.
Mantalena,
Είσαι μια ατίθαση μπλογκο-ηρωίδα
Παράξενε, μα απ' όλες τις ματαιότητες, η ματαιότητα της σοφίας σε πείραξε; Σε περίπτωση που θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα, σου υπενθυμίζω και τη ματαιότητα της βλακείας :)
Προς Thrass: Η βλακεία δεν είναι κάτι που αγωνίζεσαι για να φτάσεις άρα δεν ενέχει και την έννοια του μάταιου καθώς δεν υπάρχει ενέργεια. Η είσαι βλάκας ή δεν είσαι.
Η σοφία τουναντίον, την οποία πολλοί εραστές αιώνες τώρα προσπαθούν και θα προσπαθούν να κατακτήσουν δεν χαρίζεται εκ γενετής. Και ο παράξενος καλά κάνει και ερωτά, προς τι ο αγών; άντε και έγινες σοφός - αν και ο αγώνας μένει πάντα ατελής, αφού κάθε απάντηση γεννάει μια καινούρια ερώτηση - ποιο το αποτέλεσμα ; συχβά είναι και η αυτοκτονία, αλλά ας το αφήσουμε στην άκρη αυτο).
Μήπως ισχύει τελικά το "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι;
Αν πειστούμε ότι ο σκοπός είναι να απολαύσουμε ό,τι, όσο και όπως μπορούμε, ίσως τίποτα να μη μοιάζει μάταιο πια...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home