Καψουροπολιτισμός.
Δεν μιλάω ούτε για σεξ, ούτε για αγάπη.
Μιλάω για τον έρωτα, το "ρομάντζο".
Ο έρωτας είναι μια επίπλαστη ανάγκη της κενόδοξης κοινωνίας μας, όπως τα κινητά τηλέφωνα, τα τζιπ και οι σερβιέτες με φτερά.
Μας έχει γίνει τέτοια πλύση εγκεφάλου από το Hollywood, τα φτηνά μυθιστορήματα και τα καψουροτράγουδα, που δεν είναι εύκολο να διακρίνεις την αλήθεια.
Εδώ μια διαφημισούλα των 30 δευτερολέπτων έχει τη δύναμη να μας πείσει ότι το φαγητό είναι άνοστο χωρίς κύβους Knorr. Φαντάσου τώρα πόσο πιο εύκολο είναι να πεισθούμε ότι η ζωή είναι άνοστη χωρίς έρωτα, όταν βομβαρδιζόμαστε από παντού.
Έρωτας;
Ποιος τον γαμεί τον έρωτα!
Έχω πιο σημαντικά πράγματα να κάνω.
posted by Παράξενος @ 12:59 μ.μ.
36 Comments:
"Έρωτας είναι η συγκέντρωση του σύμπαντος σε ένα ον" είπε ο Hugo.
Και θα προσυπογράψω.
Άλλο έρωτας, άλλο καψούρα.
Για τον καψουροπολιτισμό, συμφωνώ απολύτως.
Ζωή χωρίς έρωτα δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου.
έρωτας.... εμείς τον δημιουργούμε, εμείς τον καταργούμε.
Όλα στο μυαλό είναι... απλά μερικές φορές (όταν δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις) είναι καλή διέξοδος από την πραγματικότητα.
Συμφωνώ σε όλα, αλλά θα τα χαλάσουμε στις ιπτάμενες σερβιέττες(και μη γελάς καθόλου). Θα είχε γίνει της Ερυθράς εδώ πέρα..:ρ
Σοβαγά τώγα, με ανησυχεί το γεγονός ότι περνάμε από την υπερτίμηση του έρωτα στην ολοκληρωτική απαξίωσή του.
Ο έρωτας αποτελεί τον κινητήριο μοχλό, τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Μην τα ψάχνουμε πολύ αυτά τα πράγματα, γιατί η απάθεια παραμονεύει στη γωνία..Οι μύθοι αποτελούν τις αλυσίδες μας και την λύτρωσή μας ταυτόχρονα.Η απομάγευση του κόσμου δεν θα μας οδηγήσει απαραίτητα στο βασίλειο της αλήθειας, αλλά ίσως σε καινούριες ειδωλολατρείες..
η καψούρα, μάλιστα! αυτό είναι συναίσθημα, το εννοώ!
Υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από τον έρωτα, αλλά όχι και πολλά.
Χμ...άδεια καρδούλα πάνω σε γκοφρέ κόκκινο!
Σωστή επιλογή για τη "καψούρα".
εχμ... μια ερώτηση:
μήπως είμαι εσύ;
αν όχι βγες απ' το μυαλό μου!
:)
Μύγα,
Μου το παίζεις σε διπλό ταμπλό. Κι έτσι κι αλλιώς. Διάλεξε στρατόπεδο :-)
λουκουμάκι
Welcome.
Συμφωνώ. Πολύ.
μπλιμ μπλομ,
Πολύ ενδιαφέρουσα άποψη.
Μόνο που λέγοντας ότι είναι "κινητήριος μοχλός" του δίνεις τεράστια αξία. Σαν διαφορετκά να μην κινείται τίποτα.
down under
Μόνο εγώ επιτρέπεται να βρίζω εδώ :-)
"Να βυθιστείς και να χαθείς στον έρωτα"
Ακριβώς. Βυθίζεσαι και χάνεσαι. Όπως συμβαίνει με τις παραισθήσεις.
Ο έρωτας είναι μια αυταπάτη. Ο έρωτας είναι το όπιο του λαού.
raffina
Μου αρέσεις γιατί παραδέχεσαι τα "ελαττώματά" σου :-)
Thrass,
Χμμμ...
dianathenes,
Όταν δεν συμφωνούμε με το κείμενο, μιλάμε για την φωτογραφία, έτσι; :-)
Άρχοντα Κώστα μου,
Δεν είμαι στο μυαλό σου.
Εγώ δεν έχω σκοπό να γίνω τερματοφύλακας :-)
Ο έρωτας είναι αυταπάτη μόνο όταν ο ένας εκ των δύο τον βιώνει.
Αυτό που αφορίζεις ως έρωτα ή καψούρα, δεν είναι έρωτας. Είναι λάθος στόχος.
Χαίρω πολύ. I can do without.
Eιμαι δυστυχισμένη με αυτόν, είμαι δυστυχισμένη χωρίς αυτόν.Δεν ξέρω αν απομυθοποιείται εύκολα ο έρωτας.Έχει υμνηθεί τόσο η δυστυχία του.Δεν έχουμε ταλέντο στην ευτυχία.Κανείς.Δεν έχω γνωρίσει έναν.Διαψεύστε με.Παρακαλώ...
Παράξενε, θα το θέσω ως εξής (για να δεις ότι δεν το παίζω σε 2 ταμπλώ!):
Πιστεύεις ότι υπάρχει έρωτας όχι αμοιβαίος? Εγώ όχι. Πραγματικός έρωτας είναι μόνο ο αμοιβαίος.
Τα λοιπά μπορεί να είναι καψούρες ή όπως αλλιώς θέτε.
Καλημέρα σας. :)
Alex,
Εξαιρετικό σχόλιο.
Δεν έχουμε ταλέντο στην ευτυχία.
Ίσως διαφωνήσω μόνο στο "κανείς".
Υποψιάζομαι ότι υπάρχουν κάποιοι, λίγοι, που το έχουν αυτό το ταλέντο.
Regina,
από τις απαντήσεις φαίνεται ότι έχεις δίκιο.
Λύσιππε και Μύγα,
Αμοιβαίος έρωτας;
Χα! Αυτό είναι Αντίφαση.
Μεγάλοι άνθρωποι και μιλάμε περί "αμοιβαίου έρωτα"...
Serenity,
Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς.
Γενικά καλό είναι να μην αρχίσουμε το παιχνίδι των ορισμών ("λάθος στόχος", "έρωτας" "καψούρα" κλπ.)
Εγώ μίλησα για κάτι που όλοι γνωρίζουμε και είπα ότι είναι υπερτιμημένο. Είτε το πείτε έρωτα, είτε καψούρα, είτε ρομάντζο, για το ίδιο πράγμα μιλάμε. Τι θα πει άλλο έρωτας, άλλο καψούρα; Η πλέμπα νιώθει καψούρα και εμείς οι ανώτεροι νιώθουμε έρωτα; Αυτοί είναι λεκτικοί και νοητικοί ακροβατισμοί κατά τη γνώμη μου. Αλλά όπως λέει και η Regina ο καθένας έχει τη γνώμη του. Και δεν διεκδικώ το αλάθητο. (γιατί το έχω ;-)))))
Παράξενε, είπατε:
"Εγώ μίλησα για κάτι που όλοι γνωρίζουμε και είπα ότι είναι υπερτιμημένο. Είτε το πείτε έρωτα, είτε καψούρα, είτε ρομάντζο, για το ίδιο πράγμα μιλάμε"
Εγώ δεν πιστεύω ότι μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Κάνετε νομίζω μια άδικη γενίκευση. Κοινώς τα βάζετε όλα στο ίδιο τσουβάλι και δεν τους αξίζει.
Συμφώνησα για τον καψουροπολιτισμό, συμφωνώ ότι μας γίνεται πλύση εγκεφάλου κλπ. Όλα αυτά όμως αναφέρονται στην καψούρα κατά τη γνώμη μου. Να θες τον άλλον κι αυτός να μη σε θέλει, να υποφέρεις, να πονάς, να χτυπιέσαι, να πίνεις, να τα σπας στα μπουζούκια κλπ.
Νομίζω ότι όλα αυτά ουδεμία σχέση έχουν με τον έρωτα, ο οποίος είναι μόνο αμοιβαίος (κατά τη γνώμη μου). Και με αυτόν τον έρωτα δεν μπορεί να κινηθεί καμία βιομηχανία γιατί αυτός ο έρωτας δεν την έχει ανάγκη.
Σε καμία περίπτωση, ούτε καν υπονόησα ότι η πλέμπα νιώθει καψούρα και εμείς οι ανώτεροι έρωτα. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανώτερο.
Έχω νιώσει και τα δύο, και καψούρα και έρωτα, και έχω μάθει να τα ξεχωρίζω. Γιατί δεν μ' αρέσει να ζω με αυταπάτες...
Καλημέρα σας, αλάθητε :))))
Αμοιβαίος έρωτας δεν υπάρχει.
Πώς τον αποφασίζεις; Πώς τον νιώθεις; Πώς διαπιστώνεις την αμοιβαιότητα;
Αυτό δεν είναι έρωτας είναι συναλλαγή.
"Ζωή με το κομμάτι δηλαδή
να δίνεις όσα παίρνεις μετρημένα,
να μένει αυτή η γεύση η στυφή
κι απ' την αρχή να 'ναι όλα τελειωμένα."
στίχοι του Ανδρικάκη νομίζω...
Mύγα+Παράξενος=love
Τόσο παθιασμένη διαφωνία (και μάλιστα σε πληθυντικό αριθμό) , γίνεται ύποπτη.
ΥΓ:Φυσικά και είναι συναλλαγή ο έρωτας.Δίνεις με την ελπίδα να πάρεις.Κι όταν δεν παίρνεις...γράφονται αριστουργήματα όπως ο Βέρθερος, Η αναζήτηση του χαμένου χρόνου,Η έρημη χώρα, Η Τετάρτη των τεφρών κοκ.
Παράξενε,
πολύ παράξενα μας τα λες :)
Δεν τον αποφασίζεις, ούτε τον μετράς.
ΤΟΝ ΝΙΩΘΕΙΣ.
Όταν έχεις νιώσει και τον έρωτα και την καψούρα, ξέρεις και τη διαφορά.
Θυμάσαι σε προηγούμενο ποστ που είχα πει ότι δεν ξέρουμε να ακούμε την ψυχή μας? Ε, κάπως έτσι.
Δεν πιστεύω καθόλου ούτε σε ανταλλάγματα ούτε σε δώσε ένα-πάρε ένα. Ο έρωτας είναι απόλυτο πράμα. Ή τα δίνεις όλα ή ... τρως χλιαρά νερόβραστα κολοκυθάκια :ρ
Τέλος πάντων δε θα επιμείνω άλλο, θα θέσω μόνο ερώτημα (και σε σας και σε όλους):
Όσες φορές νιώσατε ένα μη αμοιβαίο έρωτα, ήταν όντως έτσι? Υπήρξατε πράγματι ερωτευμένος με κάποιον που δεν ήταν ερωτευμένος μαζί σας? Εμένα προσωπικά, δε μου 'χει τύχει. Καψουρεύτκα μέχρι το κόκκαλο, γούσταρα, ποθούσα, πάθαινα εμμονές, όμως όλα αυτά δεν χωράνε στο δικό μου ορισμό για τον έρωτα.
@αλεξ: πάνω που πήγαινα να θυμώσω με τον Παράξενο, μ' έκανες και γέλασα :)
Τουλάχιστον η διαφωνία μας είναι αμοιβαία. Για φαντάσου να διαφωνούσα μόνη μου. Γίνεται? :)
Alex
Ωραία τα λες
:-)
Χαίρομαι που έχεις καλή διάθεση και φτιάχνεις και τη δικιά μας.
Μύγα μου,
γλυκιά μου μύγα,
με όλη μου την αγάπη και την εκτίμηση σου λέω:
αυτό που περιγράφεις, ότι δηλαδή όταν ο έρωτας δεν ήταν αμοιβαίος τελικά δεν ήταν έρωτας αλλά καψούρα, είναι κλασική γυναικεία αντιμετώπιση. Δες το κείμενό μου "Ο ορισμός της γυναίκας" ("είναι ο άνθρωπος που έχει διαστρεβλμένη αντίληψη της πραγματικότητας"). Μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις διαστρέβλωσης της πραγματικότητας είναι και η συμπεριφορά που περιγράφεις. (δες και το σχόλιο του Thrass)
Θυμάμαι στα νιάτα μου αμέτρητες έφηβες, όταν το αντικείμενο του έρωτά τους τους απέρριπτε, για να νιώσουν καλύτερα, να μετονομάζουν τον έρωτα σε μια λέξη που τότε ήταν πολύ της μόδας: "ενθουσιασμός" (βλ. "δεν ήταν έρωτας, ήταν ένας απλός ενθουσιασμός"). Είδες; Βρήκα μια ακόμα λέξη για το λεκτικό οπλοστάσιό σου: "ενθουσιασμός". Όσες λέξεις κι αν βρούμε όμως η ουσία παραμένει η ίδια. Το συναίσθημα είναι ένα και το αυτό. Τα υπόλοιπα είναι εκ των υστέρων εκλογικεύσεις για να αισθανόμαστε καλύτερα ("όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια").
Μη μου θυμώνεις.
Ας χαρούμε για την αμοιβαία διαφωνία.
Τι να πω τώρα εγώ? Ότι δεν έχω διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας? Λες και ξέρω αν έχω ή αν δεν έχω?!
Λεω να κάνω ένα βζιιιιιν και να πετάξω στο επόμενο θέμα :)
(Καθόλου δε σου θυμώνω, είναι ωραίες αυτές οι διαφωνίες)
Μύγα και παράξενε,Παράξενε και μύγα προβλέπω μια θαυμαστή ένωση.Μια παράξενη μύγα...(έχετε δει το έργο, έτσι?) Ας μην κολλάμε στις λέξεις.Σαφώς για να αφεθείς στον έρωτα πρέπει να νιώσεις ανταπόκριση αλλά το αμοιβαίο αν μιλάμε για ισόποσα μεγέθη πως να ισχύσει?Πως να το μετρήσεις?Κάποιος θα είναι πάντα λιγότερος ή περισσότερος. Μου θυμίζετε τον αδερφό μου.Όταν ήταν μικρός μέτραγε τις τηγανητές πατάτες στο πιάτο του και μετά τις δικές μου.Μάταιο.Ο καθένας μετράει κάθε φορά αυτό που έχει απέναντι του και είναι λίγο ή πολύ ανάλογα με τις ανάγκες, το χαρακτήρα, τις συνθήκες ακόμα και το χρονισμό.Και όσον αφορά την απόρριψη -παράξενε- ειδικά σε μία σχέση που έχει αρχίσει, αδυνατώ να πιστέψω ότι παραγνωρίζεις τη δύναμη ενός τέτοιου ερωτικού φίλτρου.Δεν είναι θέμα αντίληψης.Μπλέκονται και οι ψυχές των ανθρώπων σε αυτά.Αλλά επειδή έχουν γραφτεί σεντόνια, πραγματείες, ποιήματα, έπη ολόκληρα, για αυτό το αρχέγονο κίνητρο για τα πάντα (τον έρωτα), ας μην φλυαρήσω άλλο.Διαφωνείτε και αυτό είναι κάτι που έχετε κοινό.Είναι μια αρχή.;-) Mύγα+Παράξενος=ΛΑΑΑΑΑΒ.Επιμένω.
Μύγα,
βζιιιιιν :-)
alex,
"Ο καθένας μετράει κάθε φορά αυτό που έχει απέναντι του και είναι λίγο ή πολύ ανάλογα με τις ανάγκες, το χαρακτήρα, τις συνθήκες ακόμα και το χρονισμό." Φυσικά έχεις δίκιο.
Τι λαβ και λαβ μου λες!;
Δεν είπαμε ότι δεν θέλω έρωτες; Αυτό δεν λέει το ποστ;
Ή μήπως διάβασες πίσω από τις λέξεις;..
Δηλαδή:
"Ο καθένας μετράει κάθε φορά αυτό που έχει απέναντι του και είναι λίγο ή πολύ ανάλογα με τις ανάγκες, το χαρακτήρα, τις συνθήκες ακόμα και το χρονισμό" αλλά ΜΟΝΟ οι γυναίκες διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα? ε? ε?
"Πίσω από τις λέξεις κρύβεται η alexis..." :p
Λαααααβ ιζ ιν δι ειρ,λλααααλλλλααααα.....
Μύγα,
τα φλερτ σου πας να τα ρίξεις πάνω μου?
Παράξενε,
βασική αρχή της ψυχολογίας.Όταν αρνείσαι κάτι με πάθος...είναι σαν κραυγή ζήτησης.Αλλά οι κανόνες υπάρχουν για να αποθεώνουν τις εξαιρέσεις.
Γενικά,
υπάρχει πολύ ερωτικό ρεύμα σ'αυτό το blog.;Όλες αυτές οι διαφωνίες οι παροξυσμικές έχουν ένα πάθος.Μπορεί να είναι και βία.Δεν ξέρω.
Λααααααβββββ θέλω να δω, Λαααααββββββ βλέπω.
Γυναίκα είμαι.Να μην τη διαστρεβλώσω λίγο?Την πραγματικότητα?
Πώς τη διαστρεβλώνεις δηλαδή?
Τι γααααββββ, τι λαααααββββ? :ρ :ρ
Χαρακτηρίζω επισήμως την Alex ως "προβοκατόρισσα του έρωτα".
Αθώα μου μυγίτσα...
Μα δεν θέλω να σαμποτάρω τον έρωτα.Να τον υποδαυλίσω ήθελα.Πάλι λάθος γμτ....
Και οι προβοκάτορες αυτό κάνουν, υποδαυλίζουν.
Oι προβοκάτορες είναι κάτι σαν τους σαμποτέρ.Δεν έχεις περάσει από κόμμα.
Ο προβοκάτορας δρα υπονομευτικά αλλά δεν σαμποτάρει άμεσα. Παρασύρει κάποιους σε ενέργειες που θα τους εκθέσουν. Με αυτή την έννοια το είπα.
Όλους θα σας εκθέσω εδώ μέσα.
Agent provocateur.
alex,
Σοβαρέψου, θα σε βάλω τιμωρία.
ΟΤΑΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ "ΜΑΓΙΚΟ ΦΙΛΤΡΟ" ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ "ΦΙΛΤΡΟ" ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΑΞΕΙΣ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ! ΟΤΑΝ ΤΟ ΒΡΕΙΣ ΤΟΤΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...
Εγώ θα αναγκαστώ να παίξω με τις λέξεις, έρωτας ή καψούρα ή ενθουσιασμός ή ότι άλλο θέλετε είναι το ζωικό ένστικτο που μας διακατέχει, το κτήνος μέσα μας που όσο μεγαλώνουμε δυστυχώς μεγαλώνει μαζί μας. Είναι δηλαδή ο υλικός μας εαυτός που δεν γνωρίζει φραγμούς, δεν δαμάζεται. Απλώς επιδιώκει με οποιδήποτε τρόπο να καλύψει τις ανάγκες του, τις βιολογικές του ανάγκες. Η συνουσίαση,κοινώς sex ή αλλιώς πήδημα είναι είτε το θέλουμε είτε όχι βιολογική ανάγκη.
Η βασική διαφορά που εντοπίζεται είναι ανάμεσα στην αγάπη και τον έρωτα-ενθουσιασμό-καψούρα-ρομάντζο(το ρομάντζο είναι η πολιτισμένη έκφραση για να πει κανείς ''και ζήσανε αυτοί καλα κι εμείς καλύτερα και στο τέλος του έργου πάλι συνουσιάστηκαν'')Όσο ωμό κι αν ακούγεται κάθε ρομάντζο καταλήγει εκεί.
Δεν είμαι σε θέση να εξηγήσω τον έρωτα, αν είναι δηλαδή αυταπάτη, αν τον βιώνει ο ένας περισσότερο κι ο άλλος λιγότερο, αν τον βιώνει μόνο ένας κοκ αλλά μου φαίνεται κάπως αντιφατικό να αναλύεις ένα συναίσθημα βάση ποσοτικών σχέσεων.
Όσο για την αγάπη, ο δικός μου φτωχός ορισμός...αγάπη είναι να θες να οδηγήσεις τον άλλο σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα, και δυστυχώς ή ευτυχώς ελάχιστοι από εμάς σε ελάχιστες περιπτώσεις τον βιώνουν. Η αγάπη δεν είναι θέμα κτητικότητας ούτε αμοιβαιότητας. Η αμοιβαιότητα είναι απαραίτητη προυπόθεση για να υφίσταται (αλλιώς μιλάμε για αυταπάτη), όμως δεν είναι ο στόχος σου. Με απλά λόγια δίνεις χωρίς να ζητάς να πάρεις κι αν βρεις ανταπόκριση απλά συνεχίζεις να δίνεις.
Θα μπορούσα να πω κι άλλα, έχω κάνει πολλές σκέψεις περί αγάπης (όχι περί έρωτα), αλλά δεν είναι η κατάλληλη στγμή. Χαίρομαι που βλέπω μια πολιτισμένη διαφωνία.
Με εκτίμηση, Γιάννης.
@Παράξενος
Απαντώ κατευθείαν χωρίς να διαβάσω τα 35 σχόλια.:
Μόλις το διάβασα ήταν ακριβώς σα να άκουγα τον εαυτό μου..
Άκουσα την άποψή μου από το στόμα άλλου.
Ποιός τον παρατά τον έρωτα..
Έχω σημαντικότερα πράγματα να κάνω..
Αγάπη..
όχι αγάπη
ούτε α-γάπη
ούτε καν α γ ά π η
ούτε α/$@!%γ*&^%$άπ(*&(*η
ούτε αΓάΠη
ούτε αγα΄πη
ούτε agapi
ούτε αGάπηηη
ούτε ααααγγγάπηη
ούτε α/γ\/\άπη
ούτε [αγ]ά{πη).
Αγάπη.
Είπε ο Παράξενος:
Alex,
Εξαιρετικό σχόλιο.
Δεν έχουμε ταλέντο στην ευτυχία.
Ίσως διαφωνήσω μόνο στο "κανείς".
Υποψιάζομαι ότι υπάρχουν κάποιοι, λίγοι, που το έχουν αυτό το ταλέντο.
Λίγοι?
Τι σημαίνει λίγοι?
Μπας και είναι πολύ περισσότεροι από όσους εμείς νομίζουμε?
Και μήπως (λέω ΜΗΠΩΣ) δεν είναι θέμα ταλέντου αλλά θέμα επιλογής?
Μήπως το θέμα δεν είναι εάν
είναι θέμα ταλέντου ή επιλογής
αλλά θέμα χρήσης? ; )
Με άλλα λόγια..
Είπε κάποιος,
Δεν έχουμε καλά καράβια ώστε να φτάνουν στον προορισμό της ευτυχίας.
Είπε κάποιος άλλος,
Υπάρχουν κάποιοι που έχουν καλά καράβια ώστε να φτάνουν στον προορισμό της ευτυχίας.
Είπε κάποιος τρίτος,
Τι καράβια και βλακείες.
Όταν θα τελειώσω το σχολείο, θα είμαι ευτυχισμένος.
Όταν θα περάσω στη σχολή και θα είμαι φοιτητής, θα είμαι ευτυχισμένος.
Όταν έχω οικονομική ανεξαρτησία, τότε θα είμαι ευτυχισμένος.
Όταν θα παντρευτώ, τότε θα είμαι ευτυχισμένος.
Όταν θα πάρω σύνταξη, τότε θα είμαι ευτυχισμένος.
Μία ολόκληρη ζωή περιμένοντας.
Ποτέ δε θα φτάσεις. Ποτέ. Π Ο Τ Ε. Ποτέ. Ποτέ!
Ακόμα κι αν η ζωή διαρκούσε μια αιωνιότητα αντί για 80 χρόνια.
Από την άλλη, υπάρχει η καθημερινή άσκηση σε αυτά που πιστεύω/επιλέγω/επιθυμώ.
: )
Γιάννης είπε:
Όσο για την αγάπη, ο δικός μου φτωχός ορισμός...αγάπη είναι να θες να οδηγήσεις τον άλλο σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα, και δυστυχώς ή ευτυχώς ελάχιστοι από εμάς σε ελάχιστες περιπτώσεις τον βιώνουν.
Απαντώ:
Ελάχιστοι το βιώνουν, και ακόμα πιο λίγοι καταλαβαίνουν το νόημα αυτού που είπες.
Συμφωνώ με τον ορισμό σου, αν και θα τον διατύπωνα αλλιώς,
διαφωνώ με το "δυστυχώς ή ευτυχώς",
διαφωνώ εντελώς με το "σε ελάχιστες περιπτώσεις".
Δημοσίευση σχολίου
<< Home