Δέλεαρ.

Όχι. Δεν θέλω ακριβώς να αυτοκτονήσω.
Ίσως όμως να έμπαινα στον πειρασμό, αν μου υπόσχονταν ότι θα πέθαινε μαζί μου κι όλος ο κόσμος.

Χρόνος.

- Ο χρόνος στάθηκε πολύ καλός μαζί της.

- Μπράβο της. Να τον παντρευτεί!

- Γιατί ειρωνεύεσαι;

- Γιατί αυτός που τάχα την αγαπά, στο τέλος θα την θάψει.

Life is a Drama Queen.

Η ζωή δεν είναι ψύχραιμος άνθρωπος.
Ψοφάει για δράμα και υπερβολή.
Αλλιώς δεν θα κλαίγαν τα παιδιά όταν γεννιούνται.
Ούτε θα πέθαιναν οι άνθρωποι με πόνο.
Όλα τα δυσάρεστα θα γίνονταν απλά. Ήσυχα. Χωρίς εξάρσεις.

Είμαι πεπεισμένος. Η ζωή είναι είναι μια κακομαθημένη drama queen. Κι όπως συμβαίνει με όλες τους, άμα την πάρεις στα σοβαρά θα σε τρελάνει.

Φιλοδοξίες.

Βλέπω παντού πολλούς μωροφιλόδοξους.
Τους χαρακτηρίζουν τα σάλια της λιγούρας και η αυτοικανοποίηση για την ευφυία, το ταλέντο και την καπατσοσύνη τους. Και τα "προνόμιά" τους. Εξουσία, δημοσιότητα, χρήμα.
Μικροί άνθρωποι.

Όσο σιχαίνομαι τους μωροφιλόδοξους, τόσο σέβομαι τους πραγματικά φιλόδοξους. Αλλά ένας πραγματικά φιλόδοξος, θα αυτοκτονούσε στη θέα του Παρθενώνα.

________________

Τον τελευταίο καιρό έχω φάει μια... "υπαρξιακή φρίκη" με την Ακρόπολη και κυρίως τον Παρθενώνα. Είμαι πεπεισμένος ότι οι μεγαλύτεροι άνδρες όλων των εποχών είναι ο Φειδίας, ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης. Κανένα πνευματικό, επιστημονικό ή καλλιτεχνικό επίτευγμα δεν έχει ξεπεράσει το δικό τους.

Για να έχει αξία ένα βιβλίο πρέπει να διαβαστεί, μια ταινία να ειδωθεί, ένα ποίημα να απαγγελθεί, μια σκέψη να κατανοηθεί, μια μουσική να ακουστεί, μια ανακάλυψη να αξιοποιηθεί, ένας πίνακας να κρεμαστεί...

Ο Παρθενώνας στέκει ανεξάρτητος και ήρεμος μέσα στη δύναμή του. Δεν χρειάζεται τίποτα. ΕΙΝΑΙ.

Έλλειψη φαντασίας.

Η μία αποτυχία διαδέχεται την άλλη.
Αμάν πια! Τόσος πόνος καταντάει βαρετός!
Τελικά, κατά βάθος, η ζωή πάσχει από έλλειψη φαντασίας.

Αλίνα.

Είναι κάποιοι άνθρωποι που η ύπαρξή τους μου δίνει θάρρος.

Μένει σ' ένα σπίτι δίχως έπιπλα. Ειρωνέυεται την κατάσταση: "Θα τ' αφήσω όλα στα παιδιά μου". Έχει ένα ψυγείο, ένα κρεβάτι και μια τηλεόραση. Δουλεύει όπου βρει. Μια βδομάδα σ' ένα γραφείο, ένα μήνα σ' ένα κλαμπ - για δυο ημέρες δούλεψε και κονσομασιόν. Έχει πτυχίο Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου και δεν ενδιαφέρεται να το παλέψει. "Οι δουλειές έχουν κλείσει" λέει. "Και δεν θέλω να φάω τη ζωή μου για να φτιάξω τη ζωή μου".

Είναι όμορφη και το ξέρει. Βρίσκει ωραία παιδιά που έχουν τον τρόπο τους και περνάει κι αυτή καλά μαζί τους. Μετά χωρίζει και περνάει ολόκληρους μήνες μπροστά στην τηλεόραση. Τρώει από τα έτοιμα, κι όταν τελειώσουν τηλεφωνεί στη μάνα της. "Μέχρι να με βαρεθούν".

Θέλει να ταξιδέψει, αλλά δεν μπορεί. Ήθελε να πάει στο Κουβέιτ όταν το ανοικοδομούσαν αλλά σκέφτηκε τη ζέστη. Ήθελε να πάει στην Αμερική με ένα αγόρι, αλλά ερχόταν Ιούλιος και πήγε στη Μύκονο. "Δεν ξέρω τι θέλω. Θέλω ένα γάμο που να μου τα εξασφαλίσει όλα αλλά αποκλείεται να τον αντέξω".

Ούτε στο σεξ τα πάει καλά: "Φτάνω σε οργασμό μόνο όταν με γλείφουν".

Η ντουλάπα της είναι ολόκληρη η περιουσία της. Μια ψεύτικη γούνα του Gaultier, ένας Galliano, και δυο τρια κομμάτια της Hammet. "Αγορασμένα με αίμα" λέει και γελάει βραχνά. Όταν ντύνεται και βγαίνει, δεν διανοείσαι ότι αυτή η κοπέλα μένει σε ένα δυάρι της Λουίζης Ριανκούρ.

Αλλά δεν βρίσκει πού να πάει. Δεν βρίσκει τι να πει. "Όλα τα ξέρω. Τίποτα δεν μου κάνει εντύπωση". Αυτή την εποχή δεν έχει αγόρι. Δεν έχει δουλειά. Δεν έχει τίποτα. Πού θα πάει αυτή η κατάσταση; "'Αγνωστο!"

______________

Ευχαριστώ πολύ τον Μιχάλη από το stereonova.blogspot.com που το βρήκε και το σκάναρε για μένα από ένα παλιό τεύχος του 01. Τότε η Αλίνα ήταν 28 χρονών. Σήμερα πρέπει να πλησιάζει τα 40. Πού είναι; Τι κάνει; Αλίνα σε αγαπώ.