Απολογία ενός παίκτη (μέρος 4ο)

Μέρος τέταρτο:
Το νόημα της ήττας.

Ο κατηγορούμενος κρατάει ένα DVD. Φεύγει από τη θέση του και πηγαίνει στο DVD player της αίθουσας του δικαστηρίου. Πατάει το "Play". Παίζει το "Όλα για τα λεφτά". Με το fast forward βρίσκει το σημείο της ταινίας όπου ο Αλ Πατσίνο μιλάει σε μια συνάντηση Ανώνυμων Τζογαδόρων. Αφήνει την ταινία να παίξει και τον Πατσίνο να μιλήσει για το νόημα της ήττας.

"Με λένε Γουόλτερ και είμαι καινούριος στην ομάδα. Αλλά πάω σε τέτοιες συναντήσεις εδώ και 18 χρόνια. Ξέρω από που έρχεσαι. Άκουσα την ιστορία σου και την καταλαβαίνω απόλυτα. Αλλά ξέρεις κάτι; Το πρόβλημά σου δεν είναι ο τζόγος. Θα φανώ αγενής, αλλά είσαι ελλατωματικός. Σαν ένα ελλατωμαικό αμάξι. Όλοι μας εδώ μέσα. Μοιάζουμε με όλους τους άλλους. Αυτό που μας διαφοροποιεί είναι το ελλάτωμά μας. Οι πιο πολλοί όταν παίζουν, παίζουν για να κερδίσουν. Εμείς παίζουμε για να χάσουμε. Υποσυνείδητα. Νιώθουμε καλύτερα όταν μας παίρνουν μάρκες παρά όταν μας δίνουν. Κι όταν κερδίσουμε είναι θέμα χρόνου να τα δώσουμε όλα πίσω.

"Αλλά όταν χάνουμε... Α! Τότε είναι μια άλλη ιστορία. Μιλάω για χασούρα που κάνει την κολότρυπά σου να ζαρώνει! Εκείνη τη στιγμή ζεις έναν εφιάλτη χειρότερο από οτιδήποτε. Στέκεσαι λοιπόν εκεί και ξαφνικά ο εαυτός σου ξυπάει και σου λέει "Παρ' όλα αυτά, είμαι εδώ! Ακόμα αναπνέω. Είμαι ακόμα ζωντανός!""

"Εμείς οι σκάρτοι, επίτηδες τα σκατώνουμε κάθε φορά. Επειδή έχουμε συνέχεια την ανάγκη να θυμόμαστε ότι είμαστε ζωντανοί. Το πρόβλημα σου δεν είναι ο τζόγος. Είναι η γαμημένη ανάγκη να νιώσεις ζωντανός, να πείσεις τον εαυτό σου ότι υπάρχεις. Αυτό είναι το πρόβλημα."

Ο κατηγορούμενος πάτησε το Stop.