Ερωτική φαντασίωση θανάτου.

Ονειρεύομαι ότι φεύγω με έναν οργασμό. Γίνομαι ένας οργασμός και χάνομαι. Mεταμορφώνομαι ολόκληρος στους ηδονικούς σπασμούς της έκστασης που βγαίνει από το σώμα μου, σαν μια ατέλειωτη, λευκή, υγρή κορδέλα. Χέρια, κεφάλι, στήθος, πόδια - όλα εξαφανίζονται σιγά σιγά καθώς μετασχηματίζονται στο σπέρμα που βγαίνει από εκεί κάτω...

Αντί να γίνω πτώμα, σκόνη, σκελετός, προτιμάω να γίνω μια απέραντη κατάλευκη γραμμή από ηδονή που απλά θα ξεραθεί στο φώς της μέρας.

Η λύση της εξίσωσης.

Όλη μας η ζωή είναι μια αλληλεπίδραση με το περιβάλλον μας. Το επηρεάζουμε και μας επηρεάζει.

Η ζωή είναι μια πολύπλοκη εξίσωση που μπορεί να λυθεί με δύο τρόπους. Υπάρχουν δύο ορισμοί για την ευτυχία. Υπάρχουν δύο δρόμοι για τη λύτρωση. Υπάρχουν δύο τρόποι για να λυθούν οριστικά όλα τα θέματα που σε απασχολούν: ο εξωτερικός και ο εσωτερικός.

Ο ένας περνάει από τους άλλους και επιστρέφει σε σένα.
Ο άλλος αρχίζει και τελειώνει μέσα σου. Είναι πιο άμεσος αλλά και πιο δύσκολος. Απαιτεί να ανατρέψεις την ισοροπία της αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον υπέρ σου. Να το επηρεάζεις εσύ περισσότερο από ότι αυτό εσένα.

Η "εσωτερική" λύση σε όλα τα ζητήματα της ζωής, μπορεί να συνοψιστεί σε μια μόνο λέξη: ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Αν πας από τον εξωτερικό δρόμο, τότε η εξίσωση, έχει όχι μία, αλλά δύο απαντήσεις, ανάλογα με τον χαρακτήρα σου:
α)Σεξ
β)Αγάπη

Για την αγάπη προς τον πλησίον.

Προσκολλείστε στον πλησίον σας κι αυτό το εκφράζετε με όμορφα λόγια. Μα εγώ σας λέω: η αγάπη προς τον πλησίον σας είναι η κακή αγάπη για τον εαυτό σας.

Πηγαίνετε προς τον πλησίον σας για να ξεφύγετε από τον εαυτό σας κι αυτό θέλετε να το υψώσετε σε αρετή - μα εγώ διακρίνω την... "αυταπάρνησή" σας.

Το Εσύ είναι αρχαιότερο από το Εγώ. Το Εσύ το κύρηξαν άγιο, αλλά όχι ακόμα το Εγώ - έτσι ο άνθρωπος ξετρέχει στον πλησίον του. [...]

Ψηλότερα ακόμη από την αγάπη για τους ανθρώπους στέκεται, για μένα, η αγάπη για τα πράγματα και τα φαντάσματα. [...]

Δεν ανέχεστε τον εαυτό σας και δεν τον αγαπάτε αρκετά. Γι' αυτό θέλετε να εξαπατήσετε τον πλησίον σας και να χρυσώσετε με την πλάνη του τον εαυτό σας.

Θα 'θελα να μην ανέχεστε κανενός είδους πλησίον και το γείτονά του. Θα 'πρεπε να κάνατε φίλο σας τον εαυτό σας και την πλούσια καρδιά του.

Προσκαλείτε μάρτυρες όταν θέλετε να μιλήσετε καλά για τον εαυτό σας. Και όταν τους έχετε εξαπατήσει και σκέφτονται καλά για σας, σκέφτεστε καλά κι εσείς για τον εαυτό σας. [...]

Ο ένας πηγαίνει στον πλησίον του γιατί αναζητά τον εαυτό του, κι ο άλλος για να μπορέσει να χάσει τον εαυτό του. Η κακή αγάπη σας προς τον εαυτό σας κάνει τη μοναξιά σας να γίνεται φυλακή.

Οι πιο μακρινοί είναι εκείνοι που πληρώνουν την αγάπη σας προς τον πλησίον. Κι όταν βρεθείτε πέντε μαζί, τότε θα πρέπει να πεθάνει ένας έκτος.

Ούτε και τις γιορτές αγαπώ. Συνάντησα πάρα πολλούς θεατρίνους εκεί, κι ακόμη κι οι θεατές χειρονομούσαν συχνά σαν θεατρίνοι. [...]

Δεν σας διδάσκω τον πλησίον, μα τον φίλο, [...] που μέσα του ορθώνεται τέλειος ο κόσμος, τον φλοιό του καλού, τον δημιουργό φίλο, που πάντα έχει να χαρίσει έναν τέλειο κόσμο. [...]

Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα.

Φρειδερίκος Νίτσε, 1884
"Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα. Ένα βιβλίο για όλους και για κανέναν."


Όταν στα δεκάξι σου ακούσεις τα λόγια του Νίτσε και αισθάνθείς ότι μιλάει η καρδιά σου, τότε η ζωή σου αλλάζει μια για πάντα.

Όλα είναι χημεία

Είναι πλέον γνωστό ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό ό,τι νιώθουμε είναι θέμα "χημείας". Ο έρωτας, η απόλαυση, η διάθεση είναι χημικές ενώσεις και αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο.

Πού είναι λοιπόν οι επιστήμονες να φτιάξουν επιτέλους το χάπι της ευτυχίας;

Τόσες τεράστιες φαρμακευτικές εταιρίες και το καλύτερο που μπορούν να κάνουν είναι αυτά τα pathetic ψυχοφάρμακα;

Βλέπεις η ψυχιατρική είναι εξαιρετικά νέα επιστήμη (δυο-τρεις εκατοντάδες χρόνια, σε σχέση με τα χιλιάδες χρόνια άλλων επιστημών) και βρίσκεται ακόμα σε πρωτόγονο στάδιο σε σχέση με τις υπόλοιπες. Βρισκόμαστε ακόμα στη λίθινη εποχή της ψυχιατρικής. Σε μερικά χρόνια η στεναχώρια, η βαρεμάρα και η κακή διάθεση θα φεύγουν όπως ο πονοκέφαλος - με ένα χαπάκι.