Απολογία ενός παίκτη. (Μέρος 2ο)
"Ζούμε σε έναν κόσμο που κυριαρχεί η ανταπόδοση, αλλά απουσιάζει η άμεση επιβράβευση. Κι έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη την δεύτερη από την πρώτη".
Μέρος δεύτερο:
Η ανάγκη της άμεσης επιβράβευσης
Εκτός από τα βιολογικά προϊόντα, το άγριο σεξ και τα αυθεντικά animal-print φουστάκια, ο πρωτόγονος άνθρωπος απολάμβανε ένα ακόμα πολύτιμο αγαθό, που ο σύγχρονος άνθρωπος στερείται. Την ικανοποίηση της άμεσης επιβραβευσης των προσπαθειών του. Προσπαθούσε για κάτι και αν τα κατάφερνε, επιβραβευόταν ατάκα κι επιτόπου. Άμεσα και ξεκάθαρα. Σαν τα ζώα στο τσίρκο που τους δίνουν ζάχαρη όταν κάνουν καλά το νούμερο.
Αν κατάφερνε να πιάσει τη γυναίκα που γούσταρε, ή αν κατάφερνε να δείρει τον αντίζηλό του, η επιβράβευση ερχόταν λίγα λεπτά αργότερα, με τη μορφή ενός υπέροχου οργασμού. Αν κατάφερνε να πιάσει ένα ζώο στο κυνήγι, η ανταμοιβή ερχόταν πάλι άμεσα, με τη μορφή ενός χορταστικού γεύματος. Αν κατάφερνε να φτιάξει μια καλύβα η επιβράβευση ερχόταν ξαναματαπάλι άμεσα με έναν προστατευμένο ύπνο. Η λέξη κλειδί είναι "άμεσα".
Τα κατάφερνες; Έπαιρνες άμεσα μια ικανοποίηση. Δεν τα κατάφερνες; Έπαιρνες τον πούλο. Έτσι ζούσε το ανθρώπινο γένος για πολλές χιλιάδες χρόνια.
Είναι βαθιά γραμμένη στα κύτταρά μας η ανάγκη της άμεσης επιβράβευσης.
Σήμερα δεν επιβραβευόμαστε. Κι όταν συμβαίνει αυτό, συμβαίνει έμμεσα, εκπρόθεσμα και για τους λάθος λόγους. Ακόμα και στη δουλειά. Δεν μας ανταμείβουν για τα κατορθώματά μας αλλά για τους ρόλους μας. Δεν πληρώνεσαι γι' αυτό ακριβώς που κάνεις. Αλλά για να κάνεις κάτι, να αναλάβεις ένα ρόλο.
Πληρώνεσαι μηχανικά. Τα λεφτά πηγαίνουν κατευθείαν στην τράπεζα. Αδιευκρίνιστο το «από ποιον» και το «γιατί ακριβώς». Στις 13 του μηνός βαριόσουνα και λούφαρες, στις 19 έκανες εκείνο το χοντρό λάθος κι όμως τα λεφτά είναι ίδια κι απαράλλαχτα. Τον άλλο μήνα ξεσκίστηκες. Πάλι τα λεφτά είναι ίδια.
Την κομμώτρια δεν την πληρώνεις επειδή σε κούρεψε καλά, αλλά γιατί σε κούρεψε - γενικώς. Ο γιατρός θα πληρωθεί την επέμβαση ασχέτως της έκβασής της. Ακόμα και ο τραγουδιστής που ανεβαίνει στην πίστα δεν χειροκροτείται περισσότερο όταν τραγουδάει καλά. Κάθε βράδυ τον χειροκροτάνε το ίδιο, για αυτό που είναι, για τον ρόλο του, για το όνομά του, όχι για το πώς τραγούδησε απόψε.
Ένα το κρατούμενο λοιπόν. Η ανικανοποίητη ανάγκη της άμεσης επιβράβευσης.
(συνεχίζεται)
Ετικέτες καζίνο, ρουλέτα, τυχερά παιχνίδια
posted by Παράξενος @ 8:30 μ.μ.
15 Comments:
δεν έχεις άδικο παράξενε και ας μην μετράει η άποψη ενός παράφωνου
Χμ... υποψιάζομαι πού το πας και να ξέρεις θα με βρεις απέναντι :)
Πολύ μου αρέσουν αυτά τα 2 posts!!! περιμένω τη συνέχεια...
Διαφωνώ με την τελευταία πρόταση. Ως το κατεξοχήν instant gratification type of person σε διαβεβαιώνω ότι θα αγοράσω ένα κιλό παγωτό και θα το φάω όλο με τη μία, δεν αποταμιεύω για τα γεράματα, αν μου αρέσει πολύ ένας γκόμενος δεν θα περιμένω να τον γνωρίσω καλύτερα για να κάνω σεξ μαζί του σκεπτόμενη ότι αν δεν του κάτσω με τη μία μπορεί και να με παντρευτεί. κανένα ανικανοποίητο για τα άτομα με weak ego boundaries, όπως εγώ.
Και η προσπάθειά σου να με χτυπήσεις εκεί ακριβώς που πονάω ανεβάζοντας το ποστ σε συνέχειες είναι κατάπτυστη. Απαιτώ να το ανεβάσεις όλο με τη μία! Τώρα! Ψυχοβγάλτη.
Παράφωνε,
Ασφαλώς και μετράει η άποψή σου. Μόνο μην αρχίσεις τις κορώνες ;-)
ladybug,
Πρώτον, το πού το πάω φαινόταν από το πρώτο μέρος ;-)
Δεύτερον, αν απαντούσαν έτσι("Χμ... υποψιάζομαι πού το πας και να ξέρεις θα με βρεις απέναντι") οι συνομιλητές του Σωκράτη στον Σωκράτη, δεν θα γράφονταν ποτέ οι διάλογοι του Πλάτωνα.
Happyland,
Σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ.
Αν υποψιαστώ ότι με δουλεύεις...
Lost,
Μπορεί να μη γράφεις πολύ συχνά ποστ, γράφεις όμως εξαιρετικά σχόλια.
Τελικά αποκαλύφθηκες. Είσαι μια αδυσώπητη πανηδονίστρια. Ή για να το πω πιο φιλοσοφημένα, μια επικούρεια. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι δεν βλέπεις διαφορά ανάμεσα στο reward και το gratification. Για μένα η διαφορά είναι χαώδης.
Το ποστ γράφεται σε συνέχειες. Και για την ακρίβεια έχω κολλήσει. Έχω πολλά να πω και δυσκολεύομαι να τα βάλω σε τάξη. Και δεν ξέρω κι αν ενδιαφέρουν κανένα. Μάλλον θα αναβάλλω τη συνέχεια για το μέλλον και θα επιστέψω στα πιο... πιασάρικα θέματα.
Άσε τα πιασάρικα κ πιάσε την ουσία.
"Built it, and they will come", όπως είπε κ ο James Earl Jones στον Kevin Costner.
Και δεν ξέρω κι αν ενδιαφέρουν κανένα. Μάλλον θα αναβάλλω τη συνέχεια για το μέλλον και θα επιστέψω στα πιο... πιασάρικα θέματα.
Να υποθέσω ότι ήθελες 100 comments άμεσα;
φτου σου διάολε, πάλι εκτός θέματος είμαι...εν συντομία, ουπς αποκαλύφθηκα, όχι, δεν την βλέπω, ΟΚ, θα περιμένω.
Εγώ ξέρω πως με βοήθησες να καταλάβω κάτι για ένα άτομο που με ενδιαφέρει καθώς και για μένα την ίδια! Εξαιρετικό ποστ! Παρότι υποψιάζομαι τη συνέχεια, ειλικρινά την περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία και...ψηφίζω "άμεση επιβράβευση"!
Ωραία ατμόσφαιρα και για το πρώτο "you have a point"...
Πολύ ψηλά τον έβαλες τον πήχυ...:)
Δεν με απασχολεί τόσο η οικονομική πλευρά της επιβράβευσης (όχι ότι δουλεύω από χόμπυ) αλλά η συναισθηματική. Δεν είναι κακό να λες "ευχαριστώ" ή "μπράβο, έκανες καλή δουλειά". Ισχύει φυσικά και το αντίθετο. Η κριτική βέβαια (και δη η κακή) βγαίνει συνήθως πολύ ευκολότερα...
Δεν ξέρω πόσο συμφωνώ με την ‘άμεση’ άλλα σίγουρα ψηφίζω επιβράβευση! Αυτό διαχωρίζει τον επιτυχημένο από τον πολύ επιτυχημένο και τούμπαλιν! Το ζήτημα είναι αν αυτή η επιβράβευση είναι αυτή που θέλουμε! Θα μπορούσες κάλλιστα για τη συγκεκριμένη ιδέα που έχεις γεννήσει και αναπτύξει (στα πλαίσια της δουλειάς σου επί παραδείγματι) να περιμένεις ένα βραβείο και τελικά να παίρνεις ένα απλό ένα ‘μπράβο καλή δουλειά’. Μήπως έχει ευτελιστεί η αξία της επιβράβευσης και έχει υπερτονιστεί η αξία του βραβείου? Μήπως εκεί που χρειάζεται ένας κύβος ζάχαρης εγώ ζητάω το ζαχαροκάλαμο – με τα φύλλα?
Και το κύριο ζήτημα:
‘Τα κατάφερνες; Έπαιρνες άμεσα μια ικανοποίηση. Δεν τα κατάφερνες; Έπαιρνες τον πούλο. Έτσι ζούσε το ανθρώπινο γένος για πολλές χιλιάδες χρόνια.’
Σήμερα θα έλεγε το εξής: ‘Τα κατάφερες; Παίρνεις απλά μια επιβράβευση, ίσως και όχι πάντα. Δεν τα κατάφερες; Θα τα καταφέρει ο συνάδερφός σου! Και έτσι επιβιώνει για πολλά χιλιάδες χρόνια το ‘kissous parassiticous’ γνωστή συνομοταξία του ανθρώπινου γένους!!!
Πολλές φορές όταν με απασχολεί ένα ερώτημα, ανοίγω ένα επιλεγμένο βιβλίο σε μια τυχαία σελίδα και όπου πέσει το μάτι μου διαβάζω.
Σήμερα το έκανα για εσένα και στο χαρίζω. Ίσως έχει κάτι να σου πεί.
"Ήθελα να κατακτήσω. Αλλά δεν κατακτούσα.Γιατί ήθελα να κατακτώ χωρίς να νικηθώ." ΑΝΤΟΝΙΟ ΠΟΡΤΣΙΑ
Και στο κάτω-κάτω έχει μεγαλύτερη σημασία αν ενδιαφέρει κανένα αυτό που έχεις να πείς? Ή να συνεχίσεις την εσωτερική σου διεργασία, το εσωτερικό σου ταξίδεμα?
Καμμία γέννα δεν είναι εύκολη!
Σε περιμένουμε λοιπόν. Με την ησυχία σου...
itelli,
μην κοιτάς τι λέω, κατά βάθος συμφωνώ μαζί σου.
thrass,
πώς με καταλαβαίνεις... ;-)
σουταχαπεί,
ευχαριστώ πολύ
ladybug,
ω ναί!
thrills&chills,
very true.
collateral,
το σχόλιό σου είναι food for thought.
livana,
υπέροχο. ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home