Faites vos jeux.

Νιώθω πολύ πιεσμένος - υπερβολικά. Φοβάμαι. Πολύ. Πολλά. Τα γηρατειά. Την οικονομική αβεβαιότητα. Τις αγοραπωλησίες ακινήτων. Την αδερφή μου, που δεν τα βρίσκουμε. Όλα όσα θα μπορούσα αλλά δεν θα κάνω. Όλους αυτούς που έχουν εξουσία επάνω μου.

Όταν φοβάσαι πολύ, όταν σε περιτριγυρίζουν οι κίνδυνοι μαζεύεσαι. Αλλά κάποια στιγμή δεν αντέχεις άλλο τον φόβο, δεν αντέχεις άλλο αυτή την πίεση και αντιδράς. Μεταθέτεις συμβολικά όλους σου τους φόβους στο τσιγάρο και με οργή προσπαθείς να αποδείξεις τη δύναμή σου κόβοντάς το. Έστω, ελλατώνοντάς το δραματικά. Μετά πας και αγοράζεις ένα υπέροχο ακριβό κοστούμι, μαθαίνεις να δένεις γραβάτα, τα αφήνεις όλα πίσω σου, παίρνεις όσα εκατόευρα χωράν οι τσέπες σου και πετάς για το παλαιότερο καζίνο της Γερμανίας.


Faites vos jeux. Κύριοι κάντε το παιχνίδι σας, βάλτε τα στοιχήματά σας.
Ακούγεται τόσο απλό. Και ίσως είναι. Και μετά ας γίνει ότι θέλει. Έτσι κι αλλιώς:

"Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πως να κάμουμε
για ν' αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν' αυτός στον δρόμο·
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ' ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
και ανέτοιμους -πού πιά καιρός- μας συνεπαίρνει."


Άντε γαμήσου φόβε.