Καλοκαίρι 2006.

Καλοκαίρι 2006:
Σπίτι.
Παρέα με έναν φτηνό ανεμιστήρα και μια γάτα που με έχει βαρεθεί.
Παίζω παιχνίδια.
Διαβάζω Wikipedia.
Τρώω πίτσες και σοκολάτες μεχρι σκασμού.
Και αυνανίζομαι.
Και μετά με πιάνει κατάθλιψη.
(είμαι η καταστροφή του εαυτού μου)__________________________________
Και να σκεφτείς, ότι πριν λίγες μέρες, αισθάνθηκα πραγματικά ευτυχισμένος, αντικρίζοντας την θέα από τον έκτο όροφο του Lowry Hotel. Μετά ξάπλωσα. Έβαλα να παίζει το άγριο αλλά υπέροχα υποβλητικό soundtrack του Underworld. Έκλεισα τα μάτια. Και για μια στιγμή σχεδόν πίστεψα -ένιωσα- ότι κατάλαβα γιατί ζω.
